Emoties

Emoties 
Vandaag beleef ik letterlijk bijna alle emoties op een dag.
Vanochtend ontdek ik dat ik een platte band heb. Gelukkig heb ik een handige man bij mij die eerst kijkt of het aan het ventiel ligt wat het geval blijkt te zijn.
We rijden de camping af en zijn meteen wakker. Als we even van de route afwijken moeten we echt enorm klimmen. Voor de start nou niet echt waar je op zit te wachten. Het pad is meer een mountainbike pad dan een weg en we moeten zelfs lopen. Maar zoals altijd komt ook hier een eind aan en komen we weer op een normale route. 
Dan stijgt mijn humeur weer naar een hoogtepunt, wat een uitzicht. De plaats Polignac, net voor Le Puy heeft een enorme burcht met kerk op een berg gebouwd. Daar klimmen we graag voor naar het stadje:)
Het blijft nu klimmen maar dan...het uitzicht over de stad Le Puy is fabelachtig. We zien de Madonna en op een andere berg een enorme kerk. Waarom staat de zon nu in de lens:( het tegenlicht knopje op de camera weet ik niet te vinden.
Le Puy is een prachtige stad. Vandaag is er een processie en we besluiten om te kijken. Eerst ga ik de kerk in, er is net een mis bezig. We spreken af dat ik Jan later weer zie. In de mis voel ik mij enorm verdrietig en zo ver weg van dierbare die het moeilijk hebben. Het komt denk ik door de sfeer in de kerk en het mooie gezang. Ik hoop dat de kaars die ik opsteek helpt samen met gedachte dat we aan ze denken. 
Eenmaal buiten heeft Jan iets ontdekt. De  Camino loopt in Frankrijk vanaf le Puy en hier is een café waar je info kunt krijgen van vrijwilligers. Leuk om er even een kijkje te nemen. 
Ook vanuit hier gaan er veel mensen op pad, vertelt de vrijwilliger.
Niet veel later maken we ons klaar voor de processie. De straten lopen al vol en er is veel politie en militairen. Wanneer we in gesprek raken met een stel Fransen blijkt dat er 10.000 mensen in de stad meelopen of kijken naar de processie.
We zien ze vertrekken vanuit de kerk. Geen witte bruidjes maar zwart vanwege de zwarte Madonna. We moeten nog langs decathlon ( probleempje met de tentstok) dus stappen daarna op. Wat enorm imponerend  om zoveel mensen hetzelfde te horen zeggen in een lange stoet. Nooit verwacht dat dit hier zo enorm leeft.
We wijken weer af van de route en dus na decathlon is het 10% klimmen. Inmiddels met boodschappen dus echt mega ploeteren. Voor de camping moeten we in een dorp aan de andere kant van le Puy zijn. Nu baal ik echt wanneer we omlaag gaan. Kan er dan niks plat zijn! Want inderdaad even later moeten we weer een eindeloze klim maken. 
Eindelijk arriveren we op de camping. We zijn de enige gasten!!
Morgen willen we tempo maken. Barcelona alleen fietsend halen doen we het niet, want we hebben nog 1 1/2 week en nog 675 km te gaan. Vlak terrein zou lukken maar het is hier regelmatig klimmen naar 1200 m dus dat kost tijd en kracht. Volgens de schrijver hebben we morgen de hoogste col, hoger dan in de Pyreneeën.
Heb ik nog zin? Nou vandaag niet echt, teveel emoties en weer wat buikloop maar morgen vast wel weer:)
Liefs van ons Jan en Marlies