Alweer een week weg.

Alweer een week weg.
Wat vliegt de tijd, gelukkig hebben we nog even:) Dank voor al jullie leuke reacties op ons blog. Het is mooi om jullie deelgenoot te maken. Volgens mij  doen we zoveel indrukken op, dat je eenmaal thuis, niet meer weet waar je moet beginnen met vertellen. Het is echt de andere kant van de wereld met totaal andere gebruiken en leefwijzen. 
Alhoewel we al aardig bijkleuren blijven we nog steeds Europanen en eten 's ochtends graag brood. 
Dat is hier ook overal te koop. Uit gesprekken met Vietnamezen heb ik begrepen dat brood voor de luie Vietnamezen is. Klopt ook wel want wanneer we in de middag een bord nasi rijst eten met een kop soep ( bouillon)  hebben we 's avonds amper trek. 
Misschien gaat er bij mij dan nog wat buikvet af. Ik vind mijzelf niet stevig maar een man dacht er vandaag anders over. Eerst praat hij met mij en wil met mij op de foto en vervolgens prikt hij in mijn buik en vraagt ijskoud of ik zwanger ben:( Lekker dan weer, ik vond hem ineens minder aardig!
Vietnam heeft net zoals wij provincies. We rijden te kort door dit land heen om verschillen te herkennen maar toch valt de kledingstijl op. Waar we nu doorheen rijden zien we de mannen  meer rondlopen in een korte broek. En in de grote plaatsen waar we zijn is leuke casual kleding te koop van alle bekende merken. Ja, nu snap ik dat Jan wil fietsen, er kan niks mee, dus lekker goedkoop. Het leven is hier al erg goedkoop voor ons. Om een idee te geven: slapen in een mooi hotel 10 euro, eten buiten de deur inclusief drinken hooguit 5/ 6 euro. In Nederland zijn deze prijzen ondenkbaar. Mocht je overwegen om ook te gaan moet je geen smetvrees hebben. De hygiene in restaurantjes  is 'ietsje' anders dan thuis:) De smaak van het eten ook hoor, alles smaakt lekker. Ik mis wel de cappuccino, hier drinken ze ijskoffie of warme koffie uit een zakje.
De huizen in Vietnam zijn smal en hoog. Logisch voor in de stad maar we zien dit ook in de dorpjes terug. De kamers zijn vaak wel 3 of 4 meter hoog. De meeste huizen die we zien zijn gemaakt van beton en niet afgeschilderd of afgewerkt. Toch zie je ook zo maar prachtige huizen met gekleurde muren staan. Waarschijnlijk voor de rijkere Vietnamees. We slapen nu in een hotel bij zo'n rijke Vietnamees. Prachtige kamer, we boffen.
We volgden vandaag een groot stuk de Ho Chi Minh Road. Volgens het boekje een saai stuk. We hebben het afgewisseld met een lekkere lange breek in een hangmat. Wanneer we daar lekker liggen te relaxen komt er een vrouw bier kopen. Tot nu toe nog heel gewoon. Ze heeft een jerrycan bij zich en een jong meisje (12?) tapt bier uit een soort diepvrieskast met een maatbeker en vult hiermee de jerrycan waar wij normaal benzine in doen.  Dat wordt vast dé nieuwe trant in onze overkapping thuis. Jerrycans gevuld met bier als nieuwe tap:)
Liefs van ons, Jan en Marlies 
Hoa Hieu- Do Luong 63 km