Warm, warmer, warmst.
31 juli 2016 - tt. Đức Thọ, Vietnam
Warm, warmer, warmst.
Vanochtend merken we meteen al dat het goed warm is. Vanuit een kamer met airco naar beneden om de tassen op de fiets te zetten en het zweet gutst al langs je lichaam
Het is vandaag onbewolkt en dan loopt de temperatuur hier erg snel op, dus we stoppen zowat elk uur om bij te tanken. Ik ben thuis altijd de 'zeikerd' maar hier zie ik de wc overdag niet:) Het verdampt gewoon! We blijven de bidons maar vullen.
We komen langs een groot oorlogsmonument maar er is niemand, ook de Vietnamezen vinden het duidelijk te warm. We overwegen of we wel of niet zullen stoppen bij de geboorteplaats van Ho Chi Minh. Hier gaat elke Vietnamees in zijn leven een keer heen, wordt ons verteld. We stallen onze fiets bij een stalletje en lopen toch maar het park in. Voor het eerst ontdekken we dat ze wel prullenbakken kennen, we komen er een aantal in dit park tegen:) Zou je niet zeggen als je door dit land fietst. We zien nog zoveel afval liggen langs de kant van de weg. Ze zamelen plastic in maar waar ze eten, gooien ze het afval weg. Vaak in een plastic tasje langs de kant maar ook zo op straat. De geuren die je ruikt variëren daardoor wel. Van heerlijke etensgeuren tot bedorven vlees.
Wanneer we later op de dijk rijden gaat het even wat minder. Er is totaal geen schaduw en waar normaal 'winkeltjes' zijn om de 100 meter, zien we nu niks. We hebben nog ruim genoeg drinken, maar ik wil gewoon schaduw! Ik voel dat de warmte mij teveel wordt en vraag mij even af waarom ik dit ook alweer zo leuk vond. Waarom niet gewoon zoals zoveel anderen een camping in Nederland of een hotelletje in Spanje aan zee.
Gelukkig zie ik dan een plaatsje en trap op de rem. Langzaam maar zeker gaat het beter. Het vocht ( cola, koffie, water en thee) en de schaduw doen mij zichtbaar goed. We nemen een lange pauze voordat we weer op pad gaan. Zo zie je maar ook al doe je nog zo voorzichtig...
Ik hoor jullie al denken en kletsen. Het is grappig, het valt ons op dat de mensen die we hier tegenkomen geen oordeel velgen. Bestellen we een portie rijst, geen probleem. Jan die mijn nieuwe hoed draagt met strik, omdat hij bij mij afwaait en ik zijn pet op heb. De smile is misschien iets groter maar daar blijft het bij.
Liefs van ons vanuit een zeer warm Vietnam, Jan en Marlies
PS Morgen steken we de grens naar Laos over.
Kijk uit dat je niet in het ziekenhuis terecht komt met al die hitte.
ik leef met jullie mee.