Olifantentocht door de jungle.

Olifantentocht door de jungle.
Vanochtend is het stil wanneer we wakker worden. Dat hadden we niet verwacht. Je hoort wel wat vogels maar verder absolute stilte:) Heerlijk!
Samen met onze gids wandelen we naar de opstapplaats van de olifanten. Natuurlijk is het voor de toeristen, maar waar de opbrengst van de rit naartoe gaat staat precies in de gids beschreven. Ze steunen ook met de opbrengst het dorp en een school. Er zijn negen olifanten in het dorp en na de rit lopen ze vrij door de jungle of wetlands. Ze hebben een bel om, maar blijven meestal wel in de buurt. Dat betekent dat de eigenaar de olifant 's ochtends voor de rit moet zoeken. Sommige gezinnen beheren samen een olifant en andere zijn de enige eigenaar.
Er staan twee Aziatische olifanten klaar: één vrouwtje van 50  jaar en een mannetje van 20 jaar oud. Ze hebben kleinere oren dan de olifanten die wij kennen maar volgens mij zijn de olifanten zelf net zo 'groot'.Voordat ik opstap zie ik een megaspin. Die vind ik alleen maar mooi en niet eng. Dat is toch anders dan voor zo'n grote olifant. Even een klein momentje van angst, maar dan zit ik er al op. Wat zit je hoog! We zitten samen in een stoeltje en de eigenaar zit in zijn hals. Ik schat hem zeker begin zeventig maar hij is nog reuze lenig. Hij heeft een vlijmscherp kapmes bij zich waarmee hij elke keer takken wegkapt die in de weg hangen. We vragen ons af of dit weleens fout gaat, want het mes zwaait vaak gevaarlijk dichtbij. Hopelijk gebeurt er niets bij ons. Een enkele keer 'humt' hij wat tegen de olifant en helpt deze ook nog mee om een tak af te breken of weg te halen. Geweldig waar krijg je dat te zien! Dat 'hummen' lijkt met kleine klankverschillen aan te geven wat de olifant moet doen. Het is niet zomaar een ritje, we gaan echt de jungle in, door rivieren, onmogelijke paden klimmen, dalen en allerlei insecten vliegen of vallen op ons. Zo zie ik bij Jan een enorme wandelende tak op zijn t-shirt. 
De olifanten zijn erg voorzichtig waar ze hun poten neerzetten maar schromen niet om door het echte diepe water te lopen. Hij eet continue. Dan rukt hij weer eens een scheut bamboe ergens af tot complete bananenbomen:) Het gras van de wetlands schudt hij zo hard uit voordat hij het in zijn bek stopt, zodat de spetters je om je oren vliegen De eigenaar wacht dan gewoon even tot de olifant klaar is met eten, toch meestal eet hij gewoon onder het lopen. Moet ook wel als je 300 kg per dag eet. 
Wij eten onze lunch( fried rice en fruit) midden in de jungle op een paar stenen op. De begeleiders hebben hun eigen lunch. De Laotianen draaien balletjes van hun rijst en dopen dat ergens doorheen.
Daarna mag Jan de olifanten bananen geven. Ik moet plotseling denken aan de tv reclame van Rolo van vroeger ( na, na, na, na,na) Gelukkig heeft deze olifanten geen hard feelings bij Jan:)
Pas tegen drieën komen we terug. Het is  een tocht om nooit meer te vergeten. 
Aan het eind van de dag fietst Jan nog even het dorpje in om zakjes gedroogde gebakken banaan te halen als hij omringt wordt door kinderen. Ze vragen of hij uitdeelt. Tja en wat doe je dan. Jan stapt af en voor hij het weer staat het vol met kinderen om hem heen. De een nog wat schuchter de ander met meer lef. Gelukkig krijgen ze allemaal:)
Liefs van ons vanuit luilekkerland 
Jan en Marlies