De kop is eraf.

23 juli 2016 - Mỹ Đức, Vietnam

De kop is eraf.
Het is zo moeilijk om 'kort' op te schrijven wat we meemaken. Dus als je niet van lezen houdt kun je nu al stoppen hoor:)
Wanneer we terugkomen in ons starthotel krijgen we te horen dat we een upgrade hebben gekregen. De vorige kamer was al super maar nu hebben ze ons nu zelfs een suite gegeven heerlijk toch!
Op de boot regende het tot 12 uur, dus nu volgt het dilemma wel of geen regenjack. De temperatuur is enorm hoog dus een bui is misschien wel erg lekker... Tja of toch die altijd zwetende regenjacks kopen waarin je zeker weet dat je doorweekt bent. Het wordt toch maar optie één:) Het winkelen in Hanoi  is een groot verschil met alle landen die we tot nu toe hebben gezien. Niemand vraagt aan je of je iets van ze wilt kopen. Sterker nog je moet het bijna uit ze trekken hoeveel iets kost. Heerlijk het loopt bijzonder relaxt! 
Net wanneer we op zoek gaan naar een restaurantje zien we weer het Australische gezin. Ze hebben fantastisch gegeten op een adres uit de Lonely Planet gids. We volgen hun advies en zo zitten we niet veel later op kleine krukjes met stokjes iets te eten wat je op het eerste gezicht niet zou kiezen. Het is ongelofelijk lekker. Nog wat onhandig eten we met stokjes, maar het went al snel. Kosten nog geen 4 euro met drie drankjes en het lekkerste tot nu toe. 
Je voelt je heel veilig in deze stad, ja op het verkeer na dan. Jan en ik hebben nog nooit zoveel hand in hand gelopen maar met het oversteken wel zo prettig.
In de ochtend rijden we rond 8.30 weg. Het is de hele dag warm dus vroeg of iets later weggaan maakt niet veel uit. We kiezen voor het laatste:)
Fietsen door Hanoi is een belevenis op zich. Waar je ook kijkt zie je mensen zich voortbewegen op scooters, auto's, lopend, met handkarren etc. Het vormt zich tot een prachtig kleurig schouwspel. Iedereen toetert dus het concert is geboren :)
Wanneer Jan zijn hand uitsteekt als we naar links gaan, steekt hij bijna een Vietnamees in zijn oog. In het begin zijn we nog wat onwennig maar we leren snel en hebben geluk dat het weekend is en minder verkeer.
Eenmaal Hanoi uit fietsen we eerst langs honden en katten slachterijen. brrr ik moet bijna spugen van de stank en het vlees wat we uitgestald zien liggen. Ik weet dat het voor hier normaal is maar voor ons als hondenliefhebbers toch even slikken.
We rijden nu op kleine wegen en genieten van de kleuren van de rijstvelden en de velden met Lotusbloemen. We zien veel mensen op de rijstvelden aan het werk, super zwaar werk. Veel kinderen en jongeren zeggen ons blij gedag in het Engels en bij een stop hebben we een erg leuk contact met een moeder met haar kinderen. Haar oudste zoon van 16 genoot zichtbaar van het Engels praten met ons en natuurlijk wilde hij nog een selfie met ons:)
Het is stikheet en dan heb ik het even gehad. Al fietsend gaat het nog maar Jan heeft zijn tempo behoorlijk hoog in deze hitte ( heeft natuurlijk ook de minste bepakking) Ik trap op de rem en even later zitten we heerlijk aan de waterkant te genieten van de wind en dommelen we zelfs even weg.
In de middag draait het weer om en schuilen we voor het onweer en rijden even later heerlijk door de regen; de temperatuur daalt aangenaam. We krijgen  regen poncho's aangeboden van een aardige jongen op een scooter maar bedanken vriendelijk. Zo zie je maar dat er ook mensen zijn die blij zijn met regen!
We slapen vannacht in een Vietnamees motel. Het bed is iets harder dan thuis en de handdoekjes ter grote van een gastendoekje:) maar de mensen enorm behulpzaam en vriendelijk.Het leven is hier een groot avontuur. Net wanneer we willen gaan eten valt in het hele dorp de stroom uit. Kan ook niet anders lijkt mij als je kijkt naar de elektra in de regen:) Dat er hier niet veel buitenlanders komen blijkt wel, niemand spreekt Engels zelfs thank you is onbekend. Toch lukt het met handen en voeten en Google translate om een heerlijke soep te eten. Maar als we dachten dat we met onze volle buiken zomaar in het hotel mochten doorlopen had het mis. We kregen eerst nog mango en thee:) Zoveel gastvrijheid zijn we echt niet gewend, wat een fantastisch begin van onze reis!
Liefs van ons Jan en Marlies
Hanoi-  Quan Son Lake 
( miniatuur Ha Long) 
65km top gegaan met Jan!!!
 
 

6 Reacties

  1. Tineke Hafkamp:
    23 juli 2016
    Dat zal een heel verschil zijn tussen die drukke stad en het platteland. Mooi verhaal en mooie foto's! Fijn voor jullie dat het fietsen Jan ook goed lukt, maar wat wil je:jij met volle bepakking. Chapeau!!!
  2. Marjan:
    23 juli 2016
    Lieve Jan&Marlies, wat fijn om te horen dat jullie zo aan het genieten zijn. Alle indrukken van een andere cultuur kun je ook niet in een paar regels beschrijven. Pas op jullie zelf en weer een fijne dag! Liefs uit Huizen
  3. Roelie:
    23 juli 2016
    Niks te uitgebreid verhaal hoor. Mooi verslag. Fijn dat het met Jan goed gaat.
  4. Anneke:
    23 juli 2016
    Helemaal geen straf om jouw verhalen te lezen Marlies! Wat een prachtige reis maken jullie weer. Genieten zeg!
  5. Jan renes:
    23 juli 2016
    Goed van marlies dat ze jan helpt bij het oversteken hou goed zn hand vast want voor je het weet .... Fijn dat jullie genieten en dat het goed gaat gr van ons
  6. Froukje:
    24 juli 2016
    lieve Jan en Marlies, wat maken jullie een prachtig en avontuurlijke reis, bedankt voor de mooie verhalen en nog veel moois gewenst, liefs van Froukje