De eerste wandeldag en blaar.

De eerste wandeldag en blaar.
Het is al 7.30 als ik wakker word en iedereen slaapt nog!! Of niemand gaat lopen of ze gaan later weg vanwege het seizoen.
Ik sluip mijn bed uit en beneden gekomen krijg ik een warm welkom van de kat. Ik ontbijt en daar ga ik dan. Het eerste stuk is grotendeels naar beneden maar de klimmetjes die er zijn zijn steil omhoog. De straten zijn nat van de regen en ik merk dat mijn schoenen glad zijn. Soms glibber ik wat, maar zonder kleerscheuren bereik ik de kathedraal:) Hier ontmoet ik Rebecca en na een kort gesprek besluiten we om samen verder te lopen. We hebben wel wat overeenkomsten, zij net geen vijftig ik net iets eroverheen en allebei voor de eerste keer alleen aan het lopen. We vertrekken met regen en mist maar langzaam maar zeker wordt die dunner en af en toe zien we een klein zonnestraaltje. Na ik denk, een twee uur lopen ontmoeten we nog twee Duitse vrouwen en omdat voor mij Engels makkelijker is praat iedereen Engels:) Er volgen veel gesprekken over van alles en nog wat. Met Gisella van 58 praat ik over het verlies van haar man en kleinkind en met Maaike van 26 gaat het gesprek over het werk. Ook zij geeft les alleen dan aan gezinnen met blinde kinderen. 
De tocht is mooi, we volgen de kust en de oceaan is ruig. Hoge golven slaan stuk op de rotsen.
We lopen 24 km tot de camping waar we kunnen overnachten in een klein huisje. Het laatste uur voel ik bijna elke stap en weet dat er blaren zitten. Iets waar ik niet op hoopte:( Gelukkig is Rebecca verpleegkundige en neemt ze het werk van Marja over...blaren tapen. Tja nieuwe schoenen:( 
We eten net buiten de camping voor een bespottelijk lage prijs. Drie gangen menu en koffie toe, inclusief wijn, fris etc voor 6 euro. Waanzinnig lekker voor een lage prijs. Nu bekaf maar met volle maag lekker slapen.
Morgen een nieuwe dag, kijken wat die gaat brengen.
Liefs Marlies