Zware wandelwegen

Zware wandelwegen.
Ik val snel in slaap maar word wel een aantal keren wakker van de regen die op het huisje valt. Je hoort ook de golven van de zee heerlijk, ik draai mij nog een keer om:) Om zeven uur begint de eerste te rommelen en dan volgt iedereen.
 Ik besluit mijn extra zooltjes voor mijn achillespees eruit te halen en achteraf blijkt dat dit een goede beslissing is.
We zien de zon opkomen en lopen een hele poos over houten vlonders langs het strand. Het is prachtig, eerst wat mistig mAar nu met de zon en ik blijf foto’s maken. De eerste stralen van de zon kleurt alles prachtig. Als we bij een plaatsje eten in een klein cafeetje eten we volgens mij een ‘boterham met tevredenheid’. Een klein beetje boter erop maar het smaakt voor mij heerlijk. Ik ben niet gewend om eerst een stuk te lopen voordat ik ga ontbijten maar na de grote maaltijd van gisteravond loop ik nog prima.
Nog een laatste blik op het strand en dan lopen we een plaatsje binnen. Tegelijkertijd beginnen we te lopen over een soort klinkers en dat houden we de hele dag. Onze voeten worden behoorlijk op de proef gesteld en hebben het zwaar. Bij een kerkje sluipen we naar binnen en genieten van een solo zangeres die ‘halleluja’ zingt voor een bruidje.
Nu komt het moment dat we een route moeten kiezen. We kunnen langs de weg maar kiezen voor een alternatief en lopen ruim 5 km langs een oorspronkelijk aquaduct. Daarna volgen we maps.me en zijn het unaniem met elkaar eens dat we deze route alleen nooit hadden genomen. We lopen door eucalyptus bossen en paden die vol water staan. Het is er mooi maar stil en ik heb geen idee waar ik loop. Tot overmaat van ramp moeten we een stuk terug. Eindelijk om 17.00 bereiken we de alberque, het was een lange dag en zeker door de stenen in de weg. Op mijn afstandsmeter 25.6 maar die van Rebecca 29.8. Mijn voeten zijn moe en voelen heftig aan maar de blaren zijn gelukkig niet meer te zien:) 
Hoe raar is het altijd dat je na een douche weer compleet bijkomt. Vanavond schuift een Spanjaard aan wanneer we gaan eten. De aardige man blijkt een rechter te zijn en we eten en slapen gezellig met zijn allen. Wanneer we willen afrekenen in het restaurant blijkt de rekening niet te kloppen. De aardige vrouw heeft veel te weinig gerekend. Wanneer we dan ook nog eens een behoorlijke tip geven gaat ze hier niet mee akkoord. Het is teveel😃
En zo verlaten we ook dit keer weer het restaurant met een volle maag en een nog steeds een redelijk volle portemonnaie. En dat terwijl ik toch elke keer betaal:)
Liefs Marlies