Lopen met liefde.

Lopen met liefde.
Wat was het gisteravond een gezellige maaltijd. Ongelofelijk onze gastvrouw heeft elke dag zeker 10 gasten voor wie ze kookt. Het smaakt heerlijk, groente uit eigen tuin, kip en vlees, wat wil je nog meer. Net voor we eten vraagt ze even onze aandacht. Ze legt uit dat je op twee manieren de caminio kunt lopen. Gewoon met jezelf of ook denken aan alle anderen. Lopen en je gedachten laten uitgaan naar allen die het zo moeilijk hebben, mensen met kanker die ook hier lopen. Ze gelooft dat wanneer we met liefde aan ze denken dat kracht geeft. De intentie van haar speech raakt mij diep. 
Ik hoor veel mensen op de camino antwoordt geven op mijn vraag waarom ze dit lopen dat ze graag wat tijd voor zichzelf willen. Ze hebben het gevoel geleefd te worden. Ze willen weg van de drukte van alledag. Anderen  worstelen met een dilemma waar ze graag in alle rust over na willen denken. Hoe belangrijk is het de ander niet te vergeten in het bezig zijn met jezelf.
Ook ik denk deze dagen meer aan mijzelf, Jan en de jongens moeten zichzelf redden.Egoïstisch voelt het niet voor mij en toch .. ik ga en gun het wel mij alleen. 
Ik luister graag naar de beweegredenen waarom andere mensen lopen maar ik heb nog nooit mensen gehoord die de camino lopen als het laatste wat ze willen doen. Het is wel een mooie gedachte.
Camino is voor mij genieten van de kleine dingen van de dag. Vandaag hebben we geen grote afstand. Het is of 15 of 37 km en daarbij een pittige klim. We hebben voor het eerste gekozen en komen bij een prachtige oude plaats Porto de Lima uit. Het heerlijke weer,  uitzicht op de brug en een overheerlijke salade maken mijn dag compleet. Ik geniet enorm van elke dag ondanks mijn blaren. Ik heb er al diverse door mogen prikken maar ooit zei iemand:”pijn is fijn” en als je dat vaak in jezelf  zegt is het een mooi ritme om op te lopen:)
Toch zie ik wat liefde voor elkaar doet. Ik zie dat door telkens je verdriet te vertellen de scherpe randjes eraf gaan. De prachtige iets oudere maar krachtige Duitse dame zie ik opbloeien doordat ze haar verhaal kan delen, samen kan eten en toch ook alleen kan zijn tijdens het wandelen. Dè kracht van de camino.
De liefde van de camino ontvingen we vanmorgen van een Portugees. Al wandelend dacht hij nog even wat mee te snoepen. We kregen een hand en een vette zoen op onze wang. Gelukkig hebben we de liefde ontvangen en gegeven. Toch onze goede daad vandaag gedaan:)
Liefs Marlies