Tijd.
27 oktober 2017 - Pontevedra, Spanje
Tijd.
Gek dat een week soms heel erg lang kan duren als het niet zo leuk is, maar ook lang duurt als je heel veel reist of verschillende dingen doet. Het is net of ik al weken weg ben en de mensen die ik hier ontmoet heb al heel lang ken.
Dit terwijl thuis een week voorbij vliegt, voor ik het weet is het alweer weekend.
Ik heb nu van elke minuut genoten al was het in het begin wel enorm spannend in mijn eentje.Regelmatig heb ik alleen gelopen, maar het was ook erg fijn om op elkaar te kunnen rekenen. Met zijn drieën hebben we samen opgetrokken maar er kwamen ook mensen bij of er vielen mensen af.
Vandaag voelde het wel gek aan. Je wil alles zo intens meemaken en toch wordt het avond... Het wandelen hebben we aardig gerekt. We kwamen pas rond 19.00 hier aan. Uiteindelijk bleken we bijna 30 km te hebben gelopen met stevige klim en afdalingen wat ons voerde naar een mooi meer. Toch voelde ik mij niet moe. Je kunt merken dat je de afgelopen dagen wel al heel wat aan conditie hebt opgebouwd.
Carlos is ook vandaag weer bij ons gebleven. Zo langzamerhand komen we erachter dat hij aardig wat geld moet hebben. Hij heeft een huis met 22 kamers en een oude Mercedes uit 1941. Je merkt tijdens het eten ook dat hij meer gewend is, maar past zich aardig aan:) Slaapt ook gewoon in de albergue waar je vaak maar 1 douche en toilet hebt voor 10 mensen. Vanavond neemt hij ons mee naar een goed Spaans restaurant in de stad. Één probleem; de keuken gaat pas om 21:00 open en wij moeten om 22:00 binnen zijn. Het wordt dus tapas. Ze smaken heerlijk al voel ik mij wel een klein beetje opgelaten. Alle mensen om ons heen zien er voortreffelijk gekleed uit. Ik ben blij dat ik mijn betaalkaart bij mij heb de prijzen liggen ook iets hoger:) Achteraf is dat niet nodig Carlos trakteert ons super aardig op dit etentje.
Met nog 66 km te gaan naar Santiago zit het er voor mij helaas op. Het laatste stuk zal ik met de trein afleggen.
Dezelfde tijd ontbreekt mij nu om de laatste drie etappes te lopen. Hoe graag ik het ook had afgemaakt ik ben super blij dat ik deze week mijn tijd heb kunnen pakken. Het heerlijke weer, de gezelligheid van de mensen op de camino maakte het dat ik deze reis niet snel zal vergeten.
Je realiseert je hier weer wat je anders vaak zo gewoon vindt. Krijg je wat extra luxe waardeer je dat enorm en je kunt intens van dingen genieten. Ik heb heel veel gelachen, gekletst en geluisterd, ik had tijd genoeg.
Maar er is een tijd van komen en gaan en de tijd van gaan is nu voor mij gekomen. Dag luxe leven op de camino op naar de realiTIJD.
Liefs Marlies
PS dank voor al jullie leuke en lieve reacties op het blog, ik heb ervan genoten.
Maar zoals iemand ooit eens zei: “Eens Camino, altijd Camino......” Dit neem je mooi mee en met plezier kijk je terug. Buen Camino😎👍🏽🎈😍
Aan alles komt inderdaad een eind!
Wat jii hebt ervaren neem t niemand je af! Lekker nagenieten😄
We wensen je een goede reis terug en een mooie thuiskomst!
Top gedaan in je eentje! En lekker hè? Ik wens je een fijne thuiskomst en een smooth overgang naar het leven van alledag.
Jouw tijd zit er op; een restje camino blijft over voor een volgende keer?
Geniet na van alle belevenissen en herinneringen. Het was weer r
leuk om al je verhalen te lezen. Een goede thuisreis en thuiskomst toegewenst.
Rom
groet Bob
Ankie en Gert