Öland en Gota kanaal

We slapen in de punt van het eiland Oland. Het eiland valt ons wat tegen. We krijgen hier niet het eiland gevoel wat we hebben bij Texel of Ameland. Het eiland is smal en omdat er altijd veel wind staat hebben ze  rond 1800 hier 2000 houten windmolens neergezet. Ze werden gebruikt om het graan mee te malen. Er zijn er nog 400 over maar er is er nog maar 1 werkzaam. We zien ook monolithische stenen ( grote stenen uit een stuk) maar helaas geen foto:( Op de fiets heb ik zelf de regie van stoppen en gaan we niet zo hard als met de auto. Nu rij je er voor je het weet voorbij en denk je er komt er nog wel een.. dus niet:(

Onderweg ziet Jan nog een overstekend hert? Ik kijk net te laat op en is helaas ook niet terug te draaien:)

We hebben een plek nodig waar we de watertanks kunnen legen etc. en slapen daarom bij een haventje. Ook hier zien we weer de ochtendjas traditie bij de zee voorbij komen. 

Het is opvallend dat de mensen in de campers weinig contact met elkaar hebben. Verder als het  Zweedse hallo ” Hai hai”, kom ik hier niet. Iedereen staat naast elkaar maar is erg op zichzelf. 

Zoals gewoonlijk staan we op een redelijke tijd op maar voor we op de plek van bestemming zijn zijn we uren verder, terwijl het in km niet zo ver is. We rijden de kleinere wegen en niet zo hard, maar we stoppen ook vaak. Dan zien we weer een mooie natuurplek waar we natuurlijk moeten stoppen voor een lunch en een verfrissende duik. Het is een meer met glijbanen duikplanken etc midden in de natuur waar we  genieten van het kijken naar de gezinnen die zich hier vermaken. Dit zijn van die gratis cadeautjes onderweg. En natuurlijk de stops voor koffie, boodschappen etc. 

We hebben van Astrid een tip gekregen om naar het Gota kanaal met een groot aantal sluizen te gaan waar ook een fietsroute naast loopt. 

Het is een goed tip en we parkeren de camper bij een voormalig klooster. Een idyllisch plekje waar ik ‘s avonds op het terras van het museum  het diner serveer.

We fietsen een heel stuk langs het kanaal en kijken onze ogen uit bij de sluizen. Wat een enorm verval. De sluizen zijn natuurlijk een toeristische attractie maar alleen toegankelijk in de zomermaanden. Dat is te merken want we hebben nog niet eerder zoveel ( Zweedse) toeristen op het terras bij de sluizen gezien. 

De camperplek bij de haven is compleet vol. Wat staan wij super alleen op ons plekje bij de kerk :) al sluit er iets later nog een camper aan.

Ik ontdek op het grasveld bij de kerk een tentje. Vanuit de camino weet ik hoe fijn een maaltijd kan zijn voor een wandelaar en vraag haar of ze met ons mee wil eten. Ze bedankt mij vriendelijk maar heeft al samen met haar hondje gegeten en zit rustig te schrijven in haar dagboekje.

Ik ben benieuwd of ik haar morgen hier in de kerk zal zien.

Het wordt een regenachtige dag dus een mooie dag om dit hier ook eens mee te maken.

Voor nu is het nog prachtig en we genieten tot laat van de mooie plek.

Liefs Jan en Marlies