De rust van de Thai.

De rust van de Thai.

We zijn nu al een poosje in Thailand en verbazen ons vaak over hoe dingen geregeld zijn. De verschillen zijn groot. Zo zijn er heel veel jobs waar mensen met twee soms drie een klus klaren wat in Nederland door één persoon gedaan wordt. Ik vraag mij af of dit samenwerken misschien ook wel een andere mentaliteit geeft. Neem nu het verkeer. Je mag hier heel veel maar er zijn ook ongelofelijk veel verkeersslachtoffers. Belangrijk detail een helm is niet verplicht, maar wel een mondkapje op de scooter. Dat is wel fijn bij een ongeval😉 Scooters rijden vooral links en de rest van het verkeer rijdt er langs. Toch als je even terug moet rijden in een straat maakt het niet uit dat je even met je scooter tegen het verkeer in rijdt. In al die tijd dat we hier zijn heb ik nog nooit iemand om wat dan ook uit irritatie horen toeteren, horen schelden, zuchten of zijn stem horen verheffen tegen een medeweggebruiker. Sterker nog, wat iemand ook fout doet, er is niemand die hier op reageert. Hoe zou het dan toch komen dat het in ons land wel gebeurd. Meer haantjesgedrag? De irritatie die er bij ons is heb ik hier nog nooit gezien. Zelfs niet bij een scooterongeval wat we zagen. Bizar toch. Zou het komen doordat het hier meer een ‘wij cultuur’ is? Doordat ze gewend zijn samen te werken? Maar goed over naar de orde van de dag😉

Dinsdags rijden we eerst naar de olifantendokter. We zien hoe een oude gewonde olifant wordt behandeld door een heel team van leerlingen o.b.v. de arts. “ Wat een enorme regen vannacht hè”, zegt de arts tegen ons. Grappig we worden van alles wakker maar niet van regen😂dat zit gewoon in ons Hollandse systeem. We rijden vandaag leuke kleine weggetjes. Als we stoppen om wat te eten zien de ‘teachers’ die weggaan. Wanneer ze horen dat ik ook voor de klas sta willen ze graag meer weten en zien. En dus wisselen info uit. Omdat het restaurant alleen pittig eten verkoopt regelen ze even voor ons wat anders bij een ander tentje. Niet veel later wordt het bij ons bezorgd. Toch kunnen we het hier gewoon opeten en zelfs het servies wordt geleverd. Dit is toch ondenkbaar bij ons. We zien de bergen elke keer om ons heen maar de hellingen zijn goed te doen. Een slaapplek zoeken is best lastig dus zijn we blij dat we wat hebben gevonden. Van de buitenkant ziet het er super uit. Klein dingetje het bed is een plank, echt keihard wat we ‘s ochtends met het opstaan ook wel merken😅

Woensdag 16 februari 

Wat stijf in onze ledematen fietsen we weg. Niet lang daarna worden de botjes goed gehusseld. De weg is ineens een pad geworden waar menige mountainbiker van smult. Gelukkig hebben we goede fietsen. Onderweg halen we een stel in die op de scooter is. In Thailand willen de mensen graag  wit zien en zijn er veel crèmes hiervoor te koop. Deze vrouw heeft zoals we vaak zien haar hele gezicht wit gemaakt. In onze ogen ziet het er niet uit, maar zij vinden dit duidelijk heel mooi. Niet veel later komen ze ons inhalen met mijn fietsbroek in haar hand. Hij lag te drogen en lag vast op mijn tas maar was door al het trillen er vanaf gevallen. Ze rijden door maar staan niet veel verder ons weer op te wachten om op de film te zetten. Yes voor mij een mooi moment om haar mooie witte gezicht ook op de foto te zetten. Hierna rijden we al heel snel langs de snelweg. Dodelijk saai en niet echt gezond, maar ja het is even niet anders.Na aardig wat kilometers zien we een bord met national park met een waterval en een bed erop afgebeeld. We gokken het erop en slaan af. En ja hoor na 15 km met pittige klimmetjes hebben we het gevonden. Weer een toplocatie midden in de gezonde lucht en (weer) bijna alleen. Liefs van ons Jan en Marlies

PS Dank voor jullie tips over andere landen. Indonesië is wat aan het versoepelen dus we wachten verder af.