Pittige en mooie dag.

Pittige en mooie dag.

Vandaag was een zeer zware klimdag. We zijn niet snel total loss maar nu wel. We begonnen fantastisch met ideaal fietsweer. Goede temperatuur, 18 graden, zon, weinig wind dus de eerste 50 kilometers gaan prima. Dan zie ik een bord ‘dark mountains’ en dat klopt ook wel. We weten dat de bergen er zijn, maar ze zijn bijna niet meer te zien door de smog en de branden. Des te meer komt de klim binnen. Voor mij zie ik Jan ineens afstappen en gaan lopen. Dan is het genoeg toch? Ik steek mijn duim omhoog en ja hoor gelukkig stopt auto nummer drie. Voordeel is dat bijna iedereen hier in een pick-up rijdt. Een jonge jongen neemt ons mee. Dit hadden we nooit kunnen fietsen, zelfs niet zonder bepakking. Op de app was dit niet goed te zien en dus was het een gok maar gelukkig is overal een oplossing voor😉Na 5 km stappen we super blij weer uit. Wat een geluk was dit. We fietsen een mooie route over stille weggetjes. Dat blijkt ook wel als we gaan eten. Normaal betalen we al niet veel maar nu nog niet eens 1.50 voor een lunch met twee flessen water voor 2 personen! Opgefrist fietsen we verder. Het is of nu stoppen of 29 km verder bij een olifantenverblijf/ hospital. We zijn nog fit en gaan voor het laatste. Oei achteraf foute beslissing😰 Wat een klim. We fietsten naast de snelweg, waar de vrachtwagens stapvoets reden, zo stijl was het. Hier reden we in de brandende zon en dat de laatste 10 km op het einde van de dag. Het was echt blik op de volgende bocht: “o nee, nog steeds omhoog klimmen” en toch maar doortrappen. Als je stopt weet je dat het daarna nog meer moeite kost. Maar met bijna 100 op de teller reden we wel een toplocatie binnen! Gelukkig is de vrouw die ons de kamer wijst zo goed om het avondeten voor ons te koken en dat zelfs te brengen. Super lief!! We slapen op de Thai Elefant conservation center.  De volgende dag blijkt pas hoe bijzonder het hier is.

Maandag 14 februari

Om 8:00 in de ochtend komen er twee olifanten met begeleiders ons begroeten. We mogen de olifanten voeren en aaien. In het begin is het voor mij nog wat onwennig maar wat zijn ze lief. We hebben inmiddels besloten vandaag hier rond te kijken. Wat heerlijk om zo overal met alle tijd te genieten van deze grote reuzen. Er lopen er hier meer dan 110 rond waarvan een heleboel in het wild. Elke olifant waarmee ze trainen heeft zijn eigen begeleider(s) En één ding is duidelijk in dit land haast ( stress) kennen ze niet of zien we niet. 

We zien hoe de olifanten in bad gaan, kijken naar een ‘show’ waarin ze laten zien wat de olifanten in het verleden moesten doen. Het trekken van hout en laten zien hoe de olifant geleerd wordt hoe hij bijv zijn poten laat controleren. Verder kijken we bij de olifantenobservatie en bij de olifantenbegraafplaats. Bij het ziekenhuis vraag ik of we mogen kijken. Ze doen alle onderzoeken in de ochtend en we mogen morgenochtend  komen kijken. Wederom staan we versteld van al die gastvrijheid. Die vinden we ook bij een huisje van een resort verderop. Dit zit iets verder op het park en daar komt de luide muziek ons al tegemoet. We dansen mee op onze fietsen en meteen worden we gevraagd te komen. Het is net middag maar de heren hier kijken al scheel van de zelfgestookte drank. Natuurlijk moet Jan het ook proberen. In een bamboe nap zit de drank. Ik neem wel een slok van Jan  en ben blij dat ik het afgeslagen heb😂Natuurlijk moeten we vanavond terugkomen. Ik denk dat ze dat niet eens halen😉

Liefs van ons Jan en Marlies