Op zoek naar Nemo

Op zoek naar Nemo
Elke dag wanneer ik wakker word besef ik mij telkens weer wat voor een geluksvogels wij zijn. Dat we samen weer zo'n mooie reis mogen maken is echt speciaal.
Met een beetje gezonde spanning begint vandaag de dag. Kan ik dat wel, duiken? In een kleine ruimte vind ik het niet altijd prettig, hoe zou dat onder water zijn?
We nemen afscheid van ons fijne hotel en fietsen naar de ' hot springs' Hier een begrip en  een plek waar we zeker naartoe moesten gaan. Het zijn al eeuwen oude putten waar warm water uitkomt. Volgens de mensen verschilt de temperatuur maar voor ons zijn ze allemaal even warm. Ik stelde Jan nog een watergevecht voor, maar met fietskleding toch niet zo handig. Verder is er een markt die druk bezocht wordt. Veel mensen van de lokale bevolking hebben vakantie ivm het nieuwe jaar. 
We overnachten nu in de badplaats waar we gisteren ook waren omdat we morgen walvissen en dolfijnen willen spotten en dat is om 6.00.
Ik durf het bijna niet meer op te schrijven, we doen zoveel mooie activiteiten.
Bij de duikschool krijgen we eerst les in de tekens die je onderwater gebruikt, uitleg van het materiaal en natuurlijk de do's en don'ts. Dan het pak aan en dan gaan we echt. Met een snelle boot vertrekken we het water op naar een rots.
Katherina ( uit Rusland) blijkt een fijne instructrice te zijn die ons goed alles uitlegt en helpt. Wat is dat zwaar zo'n uitrusting; loodgordel, zuurstoffles etc. Vanaf de boot achterover laten vallen was wel even spannend maar dan gaat het best aardig tot... Water in mijn masker, ik voel lichte paniek en weet echt even niet meer wat ik ook alweer moest doen. Natuurlijk met wat gebarentaal snel verholpen. Jan heeft het probleem dat hij telkens weer naar boven drijft:) 
Wat is het mooi onderwater! Het is net of je in een aquarium zwemt de ene vis is nog groter en mooier dan de ander. Dan zwem je weer tussen een hele school blauw gekleurde vissen en dan weer oranje en geel. Er zwemt de hele tijd een grote oranje vis met ons mee. Veel te vroeg voor mijn gevoel gaan we alweer omhoog. We zijn een uur in het water geweest, maar de tijd is omgevlogen.
De rest van de dag luieren we wat, genieten van de rust op het strand en vinden een hotelletje vlakbij. Wanneer we aan het strand zitten loopt er een familie voorbij die graag op de foto met ons wil. Wij zijn in bikini en zwembroek maar dat is geen probleem. Ik maak ook een kiekje van hun en vraag het e-mailadres. Uhh heeft hij niet. "Geeft niks", zegt de vader heb ik ook een mooie foto van mijn gezin:) Het is een leuk gezin. Wanneer ze horen dat we drie zoons hebben snappen ze niet dat die niet mee zijn. Je ziet hier echt families bij elkaar. Benieuwd hoe oud zijn dochter is vraag ik ernaar. Ze blijkt 22 te zijn met een zoontje van 5! 
Ook nog een vraag aan jullie. Iemand enig idee wat voor een dier we in de zee hebben gevonden. Net als bij een zeester zet hij zijn haartjes uit alleen heeft hij niet de vorm van een ster. Zie foto's voor en achterzijde.
De avond valt al wanneer we naar het hotel gaan. Het is een langgerekte plaats en we hebben geen idee waar we wat kunnen eten. Bij vertrek krijgen we een tip van een werknemer. Om de hoek zit een tuin en eet je bij de mensen thuis. Volgens hem erg goed en goedkoop. Daar houden wij wel van:) Hij had niets teveel gezegd, het was het lekkerste eten tot nu toe en dat voor 8/ 9 euro incl drinken en ijs toe.
Echt als je een keer deze kan op kunt gaan --> doen. Het is een paradijs; vriendelijke mensen, mooi strand, etc 
Veel liefs van ons Jan en Marlies