De bolletjesetappe.

De bolletjesetappe.
Op het bed liggen twee dekens. Leek mij eerst wat overdreven, maar rond zes uur in de ochtend was het echt nodig:) De huizen zijn niet geïsoleerd en dat is te merken.
Jan haalt beneden in lange broek ontbijt toch kan al snel het alweer verruild worden voor de korte broek. De temperatuur vliegt omhoog, al is het hier koel in dit gedeelte van Sri Lanka vanwege de grote hoogte ( 1888 m)
We hebben een stukje voor Nuwara Eliya geslapen en ik denk dat ze hier nog nooit een buitenlander hebben gezien. We worden weer aangestaard als een bezienswaardigheid. Hele hordes, gekleed in winterjassen, kijken naar het balkon waarop wij ontbijten.
We merken dat we de verkeerde bolletjes hebben gehaald. Het zijn zachte bolletjes maar gevuld met scherpe kruiden, uien en vlees.
Beneden staan vrouwen in mooi gekleurde kleding. Wanneer ik vraag of ik een foto mag maken roepen ze: " money" Dat is tegen mijn principes dus dan maar niet. Aan hun kleding zie ik dat ze niet veel te besteden hebben dus geven we ze onze broodjes. Daar weten ze wel raad mee. Even later worden ze opgehaald met een open wagen en valt het kwartje, het zijn theeplukkers maar als zeker dik in de zestig.
We klimmen naar de plaats, die ook wel " little England" wordt genoemd. De Engelsen hebben hier in het verleden huizen laten bouwen om de hitte te ontvluchten. We bezoeken de theefabriek en tijdens een rondleiding krijgen we het hele proces te zien. Ondanks dat het zondag is wordt er gewoon gewerkt in de fabriek. De structuur van de thee bepaald de prijsklasse en kwaliteit. De locals zelf drinken eigenlijk de slechtste en goedkoopste thee. Wij krijgen na de rondleiding ook een kopje thee maar vinden de smaak bitter. We zijn teveel verwend met onze smaakjes gok ik.
Deze plaats heeft ook nog een waterval, tja en we gaan voor het hele plaatje dus proberen de weg naar boven uit met de fiets. Het pad is zo slecht dat dit geen doen is. Gelukkig weet een jongen nog een goede vriend met een tuk tuk:)
We zetten onze fietsen bij zijn familie neer en gaan met de tuk tuk verder. De chauffeur ontpopt zich in een gentleman als we het laatste stuk moeten lopen en klimmen over rotspartijen. Stevig houdt hij mijn hand vast en helpt om eroverheen te komen. De waterval is, op dit moment niet zo groot, het heeft al drie maanden niet geregend. Heerlijk fris drinkwater is het wel! Eenmaal weer terug bij de fietsen krijgen we van zijn familie lekkere koude limonade aangeboden. Ik verbaas mij elke keer weer over de gastvrijheid. 
Het is al rond het middaguur als we eindelijk richting Ella gaan, we hebben er al 11 km op zitten en nog  ruim 60 km te gaan. Al vrij snel hebben we een super lange afdaling. Hij gaat lekker! Oei dan komen de klimmen. Het is echt pittig! Waar we bij de afdaling 38 km per uur aantikken komen we bij de klimmen omhoog soms niet uit boven de 6 km per uur.
Het is een prachtige route, we rijden tussen de theeplantages en volkstuinen. Doordat het hier wat kouder is zie ik snijbiet, wortels, prei, uien en zelfs kool staan.De kwekerijen die we tegen komen zijn niet te tellen. Ze verkopen prachtige planten en we zien veel mooie tuinen.
Rond vier uur is het motortje bijna op bij mij. De temperatuur is prima maar continue klimmen kost echt veel kracht. Weer even stoppen, koekje en wat drinken en toch maar weer verder, ergens zullen we toch wel gaan dalen? Ik heb heel wat over om van mijn buikje af te komen maar er zijn grenzen!
Dan komt de beloning, we rijden Ella ( 1100 m) binnen en strijken neer op een terras met bier, cappuccino en een heerlijke pizza. Tegenover deze leuke tent zit een questhouse en weer hebben we geluk en krijgen we een mooie kamer.
Ella is toeristisch maar ook heel gezellig. Morgenochtend bekijken we het plaatsje verder voor nu lekker even relaxen:)
Liefs van ons Jan en Marlies