Beetje brak.....

Beetje brak...
Je zou verwachten dat een kinderverjaardag wel rond 23.00 afgelopen is, niets is minder waar. Om half drie 's nachts komen we thuis. 
Geen idee of het natuurlijk altijd zo is maar hier waren grote verschillen bij de mannen en de vrouwen. De mannen zitten boven en zuipen zich klem met sterke drank gemixt met sodawater. We hoorden ze regelmatig zingen en ook Jan zijn lachje ontbrak niet:)
De vrouwen daarin tegen drinken niks. Ik had één glaasje limonade bij de taart gehad en daarna uren later bij het eten een glaasje water:)
De man is hier heel duidelijk de baas. Tijdens het gesprek met alleen vrouwen zijn de drie dames zeer open en we bespreken van alles. Zij zijn erg geïnteresseerd in onze gewoontes en ik in die van hun. Een vrouw is net moeder geworden ( baby is drie maanden oud) en voedt de baby elke twee uur! Daarnaast zorgt ze voor het huishouden de man helpt haar hier bij niets. Je hebt hier zes maanden verlof als je een baby krijgt. Tijdens de avond gaat ze hem voeden en komt nog even om hem te laten zien:) Wanneer ze echter een man naar beneden hoort komen legt ze snel de baby over haar schouder en gaat naar boven. De reden ze draagt een t- shirt met een v-hals zonder bh. 
De man des huizes eet eerst en daarna de vrouwen en de kinderen. Jan volgegoten met alcohol mocht ook nog eens een complete maaltijd opeten.
Oma van eind zeventig woont bij deze mensen in huis en heeft voor iedereen gekookt. Ze zorgt voor het huishouden en past op de kinderen en voert haar kleinzoon van vijf jaar oud!  Dit in schril contrast met dat de kinderen op school al met zeven jaar grote plus sommen onder elkaar moeten maken als huiswerk.
Wat heb ik genoten van de spelende kinderen. Bij ons ondenkbaar in het computertijdperk dat de kinderen de hele avond met elkaar spelen zoals verstoppertje in en om het huis. Ook de leeftijden vallen op 15, 14, 13, 7 en 5 en zonder één keer ruzie spelen ze de hele avond. Ze gaan zeer respectvol met elkaar om. De ouderen tellen samen met de jongere tijdens het verstoppertje spelen. Ook tijdens een spel waarbij ze op elkaars enkels/ voeten  moeten springen of met de voet aantikken, gaat ook zonder ruzie:) Allemaal ondenkbaar bij ons, gok ik. Ten eerste zie ik bij ons de jongens van 15 totaal niet meer op deze manier spelen, die hangen meer wat rond of gamen en meestal draaien dit soort spelletjes er bij ons wel op uit dat er één huilt.
Wanneer we weggaan zie ik de kinderen aan de voeten neerknielen bij de volwassen. Deze leggen hun hand op het hoofd van het kind en zegenen hen. De volwassen geven elkaar hier een innige hug.
De hiërarchie is duidelijk, we vertrekken als papa dit wil. De kinderen waren dus tot kwart over twee in de nacht wakker en aan het spelen. Meteen in de auto vielen ze doodmoe in slaap.
Om acht uur stonden we alweer naast ons bed, respect voor Jan! Hij was wakker en wilde er graag uit, 'lichte' hoofdpijn en stevig parcours voor de boeg. We fietsen naar Kandy, wat in de bergen ligt.
Gelukkig hebben we mazzel met het weer. Het was licht bewolkt en hierdoor minder warm. Van het parcours van bijna zeventig kilometer hebben we er zeker wel 30 geklommen. Een aantal klimmen van ruim 4 à 5 kilometer lang , dus best pittig, zeker met een kater (wat je al niet uit solidariteit voor Koningsdag doet!)
We rijden in Kandy meteen naar het station. We hebben een treinreis geboekt naar Nuwara Eliya. Een van de mooiste treinreizen ter wereld, zegt men, die we natuurlijk niet willen missen. Hier gaan we naar de hooggelegen theeplantages. De trein gaat dwars door de bergen. Dat we al ingeburgerd zijn merk je ook aan onze nieuwe reisstijl. Jan eerste klas met airco en restauratiewagen, ik tweede  klas zonder dit alles.Nee hoor, de trein was gewoon al een paar dagen geleden verder volgeboekt. 
Onze fietsen zullen er al staan wanneer we aankomen, want die gaan ' s nachts met de goederentrein.
Ook wel prettig om niet te fietsen want Kandy was het vreselijk om te fietsen. Vol met vrachtverkeer en bussen wat zeer dicht langs je heen raast:(
Voor ons vandaag geen stadsbezoek maar even bijkomen en bijslapen in het hotel:) 
Veel liefs van ons Jan en Marlies 
PS Helaas hebben ze Jan zijn mobiel niet meer kunnen maken:(