De eerste pittige klim

De eerste pittige klim...
Vanochtend dan eindelijk een keer op tijd opgestaan en om jawel 9 uur zitten we al op de fiets. Onze mobiel geeft aan dat er in de middag (een uurtje) 30% kans op regen is.  Helaas was het niet zo, de sluierregen bleef op ons neerdalen. Jas aan en uit wisselt elkaar vaak af. Wel merken we dat het warmer wordt.
We fietsen nog steeds langs de Rur, het pad loopt dan weer een poos langs de rivier en dan weer een stukje door de dorpjes. We klimmen de hele dag maar steeds 'ongemerkt'.
Het landschap verandert we komen nu in een gebied met uitlopers van de Eiffel en met de donkere luchten geef dit mooie vergezichten. 
In de middag krijgen we een klim van 9%. We hebben geen mogelijkheid voor een aanloopje en al snel voel ik alle energie uit mij wegglippen. Meteen verzuring in de benen en mijn hartslag op tilt. Het zweet stroomt over mijn rug. Wauw heftig, halverwege geef ik op en loop naar de top. Daar staat jan al met zijn shirt uit, ook hij hijgt als een malle, maar hij heeft het staande op de pendalen wel gered. Gelukkig kan ik nog wat oefenen voordat we in de Alpen zijn. We hebben al 738m geklommen van de 25450m die er nog op de gehele weg naar Rome is te gaan Gaat natuurlijk wel wat voor ons af omdat we tot Venetië gaan maar we moeten er nog wel wat afleggen.
Vandaag moeten we wel een hotel nemen of 145 km fietsen naar de eerste camping. Dat laatste vinden we wat veel en vandaar dat we neerstrijken in een leuk oud stadje  Zülpich met maar liefst vier poorten met stukken stadsmuur. Het plaatsje lag aan de Romeinse weg naar Trier.
Morgen willen we tot Koblenz fietsen om daar op een camping te overnachten. 
Liefs van ons 
Wassenberg-Zülpich 75 km