De laatste etappe....

De laatste etappe...
Vanmorgen was ik weer blij dat ik op de fiets kon stappen. Voor de niet fietsers vast niet te begrijpen, maar het fietsen geeft echt een enorm gevoel van vrijheid. 
We kunnen de verleiding van het heerlijke ontbijt niet weerstaan en doen ons tegoed aan de lekkere taarten, fruit, yoghurt, croissants en natuurlijk de cappuccino:)
Niet veel later rijden we al snel de plaats Bassano del Grappa binnen. Deze plaats is bekend om zijn brug, de Grappa maar ook om een toren waar de filosoof Dente over heeft geschreven. Het is inderdaad een prachtige plaats. Tevens is het de laatste keer dat we de bergen om ons heen zien van deze mooie tocht:(
We gaan een kerk in die 'de leugen' als bijnaam heeft. Van buiten lijkt hij enorm groot maar schijn bedriegt. Diverse huizen zijn versierd met mooie fresco's en we zien veel mensen die koffie drinken op een terras of rondlopen. We horen pianoklanken en staan stil voor een oud kerkje waar de deur van open staat. Een jonge man speelt bevlogen een klassiek stuk en zijn leraar zit met bladmuziek het geheel te volgen. Er volgen aanwijzingen en daarna speelt de jongen weer verder. Van het papier naast de kerk begrijp ik dat er een campusfestival is. Diverse leerlingen spelen verschillende stukken. Helaas kunnen we dat niet allemaal zien, misschien zijn ze wel net klaar met de opleiding. Van Italianen weten we dat ze hier geen vlag uithangen met een tas eraan maar het hek rondom het huis vol hangen met strikken in baby blauw of roze. 
We drinken uiteindelijk koffie in Cittadella een plaats die helemaal omringt is met een stadsmuur maar verder niet zoveel te bieden heeft maar gelukkig wel lekkere koffie.
De weg van vandaag voert ons door veel villawijken waar het ene huis nog groter is dan de ander. Veel mensen hebben een kleine 'waak'hond die al blaffend langs het hek met ons meerent.
We komen bij de plaats Stra waar we een enorme paleis voorbij rijden. We lezen dat Hitler en Mussolini hier hun eerste contact hadden en het paleis ook nog enorme tuinen heeft.
Ineens komen we door een gebied waar we allemaal mensen bij elkaar zien en spandoeken hangen. Ondanks dat elke Italiaan denkt dat we de LOI cursus Italiaans hebben gevolgd, ze spreken ons elke keer aan:) kunnen we het niet lezen.
We rijden met kippenvel door, wat is hier gebeurd? Overal ligt puin, huizen en auto's  totaal geruïneerd en boomstronken als overblijfsel van wat eens een grote boom was enz. Wanneer we het informeren bij een Italiaan blijkt dat er drie weken geleden een tornado met een schaal van 4 hier voorbij heeft geraasd. De mensen die we zagen hadden de handen ineen geslagen en waren met elkaar aan het opruimen. Eer de verzekering betaald duurt het wel even, vandaar het spandoek.
Zo even als de woestenij te zien is houdt hij verderop op. Verschrikkelijk voor al deze gedupeerde mensen wat een schade. Nog onder de indruk rijden we door. 
Niet veel later komt onze glimlach groots terug. Aan de overkant van de weg zien we iets wat we nog nooit in Nederland hebben gezien. Langs de kant van de weg staan auto's, zeker 100, met allemaal minimaal 6 boxen per deur en achterin nog grotere boxen. Iedereen had weer een andere muziek op... Wat een herrie geweldig!!! Een festival is er niks bij ( denk ik) Nog lang horen we de dreun doorklinken als we weer verder fietsen.
Wanneer we nog op tijd bij de camping aankomen is er gelukkig plek. We zetten lekker de stoeltjes uit en drinken er eerst wat op dat we het samen hebben gefikst. De fietsroute zit er helaas op. Voor de laatste keer was ik de fietsbroeken uit....
's Avonds eten we met Nederlanders, die ons hier aanspreken en krijgen we kaartjes van hun van de Biennale. Het is dê moderne kunsttentoonstelling waar we al eerder over hebben gehoord van Peter en Judith.
Morgen vroeg op en Venetië in. De water(bus)kaartjes zijn gekocht!!
Veel liefs van ons

Semonzo- Oriago ( camping bij Venetië) 89 km