Oeps foutje!

25 juli 2016 - Nho Quan, Vietnam

Oeps foutje!
Vandaag is het zonnig en weer uitzonderlijk warm. Toch als je aan het fietsen bent is dát juist wel erg lekker. De warme wind waait maar o wee als je stopt! Het zweet gutst over je lijf, gelukkig rent  iedereen hier om een ventilator voor je aan te zetten:)
Opeens rijden we fout. Waar precies blijft onduidelijk. We zien wel dat er een nieuwe weg wordt aangelegd. Op de gps route is ook een route voor één dag te zien van de stad Ninh Bin. Welke route we moeten hebben is onduidelijk. We rijden terug en dénken de goede route op te pakken. In het routeboekje kan ik niks terugvinden maar ja de gps klopt. Wanneer we stoppen omdat we het mooi geweest vinden, blijkt dat we de plaats gemist hebben. We hebben de routes door elkaar geweven en het mooie stukje gemist:( Niet omdat het moet maar omdat het kan rijden we morgen maar weer terug, 30 km:(
Verder rijdt de route juist perfect!
Het valt ons op hoe weinig verschil er is tussen mannen en vrouwen in arbeid verrichten. We zien veel vrouwen loodzwaar werk doen: in de bouw grote zakken sjouwen op slippers of in de rijstvelden werken. In de huiselijke sfeer zien we de vaders veel met de kinderen op de arm lopen, toch is het de vrouw die de hele dag druk is...
Er zijn veel bierhuizen maar hier zitten  alleen mannen, dat is wel een beetje vreemd.
We zien grote verschillen in de werkomstandigheden van de mensen. Werken op het land of de bouw--> hard werken of een in onze ogen een luizenbaantje hebben: bijvoorbeeld met zijn tweeën helpen bij een pompstation waar zo af en toe iemand komt. 
Ook in het omgaan met dieren zijn grote verschillen vast wel bij de meesten bekend. Toen we gisteren naar ons hotel terugliepen stond er een man met een buks. Nee, gelukkig geen aanslag maar een kat in de boom. Bij ons bellen we de brandweer hier schieten ze hem eruit:( Zielig he.
In de taal zijn de verschillen zo groot dat communiceren alleen mogelijk is via Google translate. Dit levert ook wel hilarische momenten op. Mensen die maar blijven praten, helaas blijven we het niet verstaan:) Of kinderen die het woordje hallo op allerlei toonhoogtes brengen omdat ze alleen dat woord kennen.
Of zoals vanavond wanneer Jan met Google translate vraagt of ze ook wat ijs hebben voor in zijn bier en hij meteen een literkan vol ijs krijgt:)
Voor nu welterusten of voor jullie eet smakelijk 
Liefs van ons Jan en Marlies 



 

2 Reacties

  1. Tineke Hafkamp:
    25 juli 2016
    Oh, wat dapper van jullie om morgen terug te gaan naar het gemiste deel van de route! Bedankt voor het verhaal en de foto's. Zielig voor zo'n poes, maar het is daar waarschijnlijk een aanvulling op het menu. Slaap lekker.
  2. Thea Smeele:
    25 juli 2016
    Als je vannacht maar weer lekker slaapt kun je morgen weer o weg.Moet je ook bergen fietsen en zijn de wegen wel begaanbaar.Hoe gaat het met Jan zijn ribben of spieren?
    Hebben jullie weer een karretje achter de fiets.Kanjers zijn jullie.