Berlijn een stad met geschiedenis.

Berlijn een stad met geschiedenis.
De kamer ligt heel rustig en we slapen uiteindelijk toch nog prima. 
Berlijn is een stad met veel hoogbouw, zeer brede straten en met veel grote parken en zoals ik al eerder zei, veel inwoners. Het rare is dat het helemaal niet druk is. Geen idee of het door de vakantie komt maar er rijden amper auto's en ook in de parken is het vaak stil. Natuurlijk is het druk vlakbij de toeristische punten in de stad maar verder vrij stil.
We maken een toer op de fiets met nog acht personen en een gids. Het is een man die de geschiedenis boeiend verteld en ons al fietsend op vele mooie plekken brengt. Het is een indrukwekkende tocht. Elk land vertelt de geschiedenis vanaf zijn eigen achtergrond en zelf had ik geen idee dat de eerste joden al in 1932 werden weggevoerd in Duitsland. Wat heeft deze stad veel meegemaakt. Het hoofdkwartier zat hier en daarom zijn er ongelofelijk veel musea's waar iedereen vrij toegang heeft tot het bekijken en verwonderen van deze geschiedenis. Begrijpen zullen we het nooit. 
Berlijn was na de oorlog totaal verwoest. De wederopbouw is nog steeds in volle gang maar veel gebouwen zijn in originele staat herbouwd. Soms is de onderkant, vol met kogelgaten nog wat herinnert aan deze tijd. Ook goudkleurige gedenkstenen met naam, jaartal en waar diegene vermoord is, in de grond waar deze persoon  leefde, geeft van deze personen een completer beeld.
We lopen door een monument wat bestaat uit blokken van cement. Het zijn er zoveel en het is bedoeld om erdoor heen te lopen. Het pad is zo breed gemaakt dat je er alleen doorheen moet lopen. De bedenker heeft dit bewust gedaan zodat je alleen kunt zijn met je gedachte. Bij mij komt het gevoel van 'op je hoede zijn' heel sterk naar boven. Je kunt niet over de blokken heen kijken en  weet niet wat er voor of naast je gebeurd. Je schrikt als iemand van links of rechts komt. Het geeft een sterk gevoel van onveiligheid. Zo kan ik mij voorstellen dat veel mensen zich zo voelden in de oorlog.
Er zijn vele plekken die we nog graag willen bekijken maar we komen tijd te kort. De tocht duurt 5 uur toch gaan we daarna zelf terug naar de muur en het museum. Hier zien we gruwelijk foto's die een hoop indrukken achterlaten, ook al ken je de soortgelijke beelden. Op chronologische wijze wordt de oorlog weergegeven. Er heerst hier ondanks de grote hoeveelheid mensen een serene rust. 
Buiten zien we de muur en een expositie. Om de muur nooit meer  te vergeten is, precies waar deze  liep, de weg gemarkeerd met twee rijen stenen. Je ziet het op de foto's. 
Moe van alle verhalen houden we een korte break. 's Avonds bezoeken we het parlementsgebouw. Ook hier bleek er iets mis gegaan te zijn met onze reservering. Het geluk is met ons en we worden toch binnen gelaten. Net als bij Schiphol is hier zeer strenge bewaking. Wat heeft het gebouw een prachtige architectuur. De Deutsche Bundestag is een glazen koepel op het gebouw waar het parlement vergadert.
We komen er wanneer de zon ondergaat. Het is helder en we kunnen ver over de stad kijken en herkennen een aantal plekken waar we zijn geweest.
Moe en voldaan zijn we nu terug, een vol hoofd van alle informatie en mooie beelden. Deze stad biedt zoveel, zelfs voor ons nu teveel. We moeteN zeker nog eens terug.
Liefs van ons
Jan en Marlies