Topdag!

Topdag!

Vandaag staan we een keer vroeg op. We hebben een volle dag. Allereerst gaan we op bezoek bij de Velux fabriek. Aangezien Jan en Thijs zo onderhand hofleveranciers zijn wil Jan graag weten waar de spullen gemaakt worden. We kunnen het gebouw alleen van buitenaf zien, want het is weekend. Dat is wel erg jammer maar net niet de moeite waard om hiervoor hier te wachten tot maandag:)

We vervolgen de weg naar Kopenhagen. Wat een mooie stad. Ze hebben hier de ruimte, dus de straten zijn breed en gevuld met grote statige gebouwen. De gebouwen zijn rijk versierd en de buitenkant vaak in pastelkleuren geschilderd. We fietsen eerst naar de haven om het beeld van  de zeemeermin te bekijken. Dan schrik ik toch wel. Het lijkt wel Venetië, hele bussen stoppen om mensen uit te laten stappen, foto’s te maken en weer in te stappen. Het is een mooi beeld maar die drukte is niks voor mij.

We rijden naar het centrum en komen op het plein waar de koningin haar residentie heeft. Er zijn vier vleugels en zit echt midden in het centrum! Het lijken wel Engelse taferelen  als we de wisseling van de wacht zien. 

Zo fietsen we nog langs diverse hihglights met aardig wat meer toeristen. De stad is meer dan de moeite waard om nog eens terug te komen. Uiteindelijk zoeken we de rust op in een van de vele  mooie parken die de stad heeft. De sfeer is relaxt in de stad. Veel mensen zie je bij het water of in de parken zonnen in bikini. 

We verwonderen dat we niets terug zien wat ons herinnert aan de 2e WO. Geen monument te vinden. Op internet vind ik terug dat de Duitsers graag Noorwegen wilden bezitten en daarom  Denemarken ook bezette. Het land gaf zich snel gewonnen en fungeerde als voorbeeld hoe duitsland na de oorlog de landen wilden gaan beheren. Tot in 1943 regeerde de Deense regering nog zelf. Ze probeerde de bevolking te behoeden voor de nazi overheersing door compromissen te sluiten Het land was belangrijk voor de Duitsers, want er ging veel van de landbouwopbrengst naar Duitsland. Dit verklaart dat er nog zoveel mooie gebouwen en huizen in de stad staan. Toen bleek dat Duitsland de oorlog bij Rusland niet ging winnen braken er in Denemarken stakingen en verzet  uit. Duitsland greep in met maatregelen zoals bijvoorbeeld de avondklok en de regering kon hier niet mee dealen en trad af. Ook lekte uit dat  de Duitsers joden wilden  gaan deporteren waarop er een grootscheepse reddingsactie kwam. 7800 joden vluchten naar Zweden (wat neutraal was)per boot. Ze worden geholpen door tienduizenden die ze per bootjes hebben overgezet naar Zweden. Velen hielpen door ze niet te verraden. Alleen al in Kopenhagen waren in het ziekenhuis 1000 personeelsleden betrokken bij de reddingsoperatie. De joden werden niet gered omdat zij joden waren, maar omdat zij niet als joden werden gezien.

De Duitsers wilden de Denen graag te vriend houden en stuurden de joodse mensen naar een werkkamp waar het volgens de geschiedenis niet zo vreselijk was als de andere kampen. Elk mens telt maar in vergelijking zijn uiteindelijk ‘maar’ 116 joodse mensen gestorven of door zelfmoord, verdronken of gestorven in het concentratiekamp. Uiteindelijk is ook Denemarken op 5 mei 1945 bevrijd.  Na de oorlog zijn er wel 250.000 mensen vanuit Duitsland gevlucht naar Denemarken. Gek eigenlijk dat we zo weinig weten over andere landen die door de Duitsers bezet zijn geweest.

We trekken  weer verder want hebben nog een doel. We hebben gelezen dat er krijtrotsen ( Stevns  Klint) zijn iets zuidelijker gelegen. En zo stoppen we niet veel later bij  een haven en stappen daarna op de fiets naar de rotsen. Het stormt dus met wind tegen wel even een pittig tochtje maar juist wel lekker na al die drukte in de stad. Hier gelukkig minder massatoerisme en prachtige uitzichten.

We zien later dat dit krijt in ovens ( grote witte gebouwen) werd gebakken en als glazuur voor onder andere porselein  werd gebruikt. 

We genieten nog van de zon op ons plekje wetend dat dit de laatste stralen zijn, er komt ander weer aan. We eten niet veel later samen met onze buren uit Zweden aan een picknicktafel en onze levens komen aardig overeen. Leuk om zo samen te eten en te kletsen.

Het was weer een mooie dag!

Liefs van ons Jan en Marlies