Cáceres

Cáceres

De zon schijnt al als we wegfietsen. Hij komt hier pas om 8:00 op, een uur later dan in Nederland. We zitten goed ingepakt tegen de kou maar al snel hebben we het warm. Om de stad uit te komen moeten we fors klimmen. We passeren de Romeinse aquaducten waar we gisteren “wie schiet het mooiste plaatje? deden.  We zien er ook fietsers onder aan het aquaduct staan, deze mensen komen we later weer tegen. We zitten in het zonnetje te genieten van de koffie als ze aankomen fietsen. Ze komen uit Canada. Zijn moeder was Nederlandse en dus spreekt hij ook Nederlands. Als we met elkaar in gesprek raken blijkt zijn moeder in Hilversum te wonen op nog geen 5 min lopen dan waar wij woonden. Wat is de wereld weer klein.

De route loopt vandaag langs kleine stille wegen. Het ruikt er heerlijk door de brem en de rozenbottels? die in bloei staan. We stoppen zodat Jan met de drone over een oud huis kan vliegen. Er zitten wel meer dan 9 ooievaars op. Het doet ze niets ze blijven rustig zitten en klepperen met hun snavels als hun partner weer terugkomt op het nest. Fluiten kunnen ze niet dus hierdoor communiceren en verklaren ze elkaar de liefde zo met elkaar. In dit gebied veel zwarte stieren/ koeien en warempel zien we ook nog de varkentjes. Ze zien er echt leuk uit, al stinken ze wel😉 Het is net of we in het land van Asterix en Obelix zijn, de grote steen zoals Obelix draagt ziet we hier te kust en te keur.

We treffen de fietsers nogmaals laat in de middag. Het laatste stuk is tegenwind en om even bij te komen zitten we op het terras. We drinken weer samen wat. Ze zijn ietsje ouder maar mega fit en als ze net iets eerder wegfietsen is van inhalen geen sprake. Bij mij bespeur ik, zeker op een langere tocht als vandaag, nog dat ik sneller vermoeid ben en zeker nog niet mijn conditie terug heb. Voor mijn gevoel ‘eindelijk’ rijden niet later de plaats Caceras binnen. Een zeer oude plaats die tegen de rotsen is opgebouwd. De vesting is omgeven door torens. Het is heel lang eigendom van de Moren geweest. Toen was er strijd wie de hoogste toren kon bouwen. Later was het in Christelijke handen werd dit verboden en werden er paleizen gebouwd. Kortom een plek waar heel veel te zien is. In de avond wordt er hier druk geoefend voor de Passion. We kijken een poosje maar van de kou trekken we naar ons hotel. Een prachtig oud gebouw met vele gangen waar je moet zoeken naar je kamer.

Donderdag 7 april

De bedoeling is vroeg op, de stad bezoeken en daarna weer verder te fietsen maar ach jullie kennen ons sl zo’n beetje. Het vroege opstaan lukt en al vroeg lopen we door de vesting en bezoeken een museum. Rond koffietijd gaan we naar het centrale plein in de stad en ja hoor alsof het afgesproken is zien we daar weer de Canadese fietsers. Het klikt dus we drinken weer samen koffie en hij vertelt dat vanavond ‘de Passion’ echt opgevoerd wordt. Een spektakel waar de hele stad naartoe leeft. Dat willen we natuurlijk niet missen en dus blijven we nog een nachtje en zo kunnen we nog torens beklimmen en verder rondkijken. 

En zo staan in we in de avond natuurlijk weer ( niet afgesproken)bij elkaar in de grote mensenmassa. Het is een enorm spektakel en natuurlijk niet altijd te volgen want er zijn meerdere podia’s. In deze tijd maakt dat niet meer uit het publiek volgt alles ondertussen via de livestream. Morgen fietsen we dan toch echt weer verder.

Liefs van ons Jan er Marlies