De Arlbergpas

26 juli 2015 - Pfunds, Oostenrijk


De Arlbergpas.
Na een supernacht slapen vertrekken we met een busje naar de pas. Ik ben al drie keer naar de wc geweest en het lijkt wel of ik naar de tandarts moet zo zenuwachtig ben ik voor de afdaling. Als we met het busje de pas opgaan ben ik stiekem blij dat het verboden was om te fietsen want wat een hoogte. Ik vraag mij af of ik het wel had gered. Je kunt nergens langs de kant even stoppen.
Eenmaal boven stappen we op de pendalen. De auto's nemen gepaste afstand maar toch voel je jezelf erg onbeschermd. Tijd om van het uitzicht te genieten heb ik niet als ik afdaal ( op een stuk zelfs 15%!) alleen wanneer we stilstaan. Het is heel druk met auto's doordat de tunnel dicht is en ze rijden continu langs je heen. 
Binnen een mum van tijd zit ik op de 39 km per uur. Het afdalen zal nooit mijn grootste hobby zijn maar het lukt wel. We stoppen vaak even om te genieten en foto's te maken.
We dalen deze route veel en klimmen af en toe een stukje, toch soms lekkere kuitenbijters. Stilte voor de storm. We rijden alvast een stukje voor de etappe van morgen want dan moeten we twee passen over met heel heftig klimwerk. De Norbertshöhe (1454m) en de Reschenpass ( 1520m) Als klap op de vuurpijl eindigen we dan wel in Italië. Ze schijnen daar heerlijke koffie te hebben en daar doen we het tenslotte voor:)
Tijdens de etappe rijden we door een dorp waar we midden in een groot feestgedruis terecht komen. Er speelt een Oostenrijkse groep volledig in klederdracht en tussen het spelen door worden de grote pullen bier bij een ieder die speelt neergezet. Het is net 12 uur in de middag:) Tussen de groep ontdekken we ook een jongen met het syndroom van Down. Hij heeft samen met zijn vader? de grootste lol met de bekkens. Heerlijk om dit alles te bekijken. Jan neemt ook een pul bier om erbij te horen, maar de hele gebraden kip die een ieder hier eet slaan we over:) Jong en oud lopen in de lederhose en het is echt gezellig maar na een poosje stappen we weer op de fiets. 
Vandaag kunnen we kiezen tussen een camping in Zwitserland of een overnachting in een pension/ hotel in Oostenrijk. De volgende  camping in Oostenrijk is te ver weg om te halen. Vanwege het voorspelde slechts weer ( nog niks geen regen gezien) pakken we vandaag toch ook maar een hotel. Er zitten hier alleen maar Duitsers de meesten zijn wandelaars of fietsers. We hebben een super kamer met maar liefst twee tweepersoonsbedden, er was geen kleinere kamer:)
Liefs van ons
Klösterle -Pfunds 64 km







 

Foto’s