Nog steeds Chinees nieuwjaar

Nog steeds Chinees nieuwjaar

Al vroeg in de ochtend vertrekken we met het idee om het paleis te bezoeken. Het is dichterbij dan we dachten alleen niet toegankelijk voor publiek lezen we. Vanwege covid? Geen idee maar wel jammer.            We fietsen door en eindigen vandaag pal aan de kust. Ook vandaag zijn veel mensen vrij vanwege het Chinese nieuwjaar. Regelmatig horen we een duizendknaller. Bij onze eindstop is een markt en natuurlijk vol met eetstalletjes. Op het strand is het druk maar we vallen, ondanks dat we voor Hollanders best bruin zijn op, want we zijn de enige buitenlanders. Kinderen en volwassenen vermaken zich in de zee, allemaal volledig gekleed en met zwemvest. Als Jan zonder zwemvest even later erin duikt wordt hij wel nagekeken maar zonder commentaar. Onze ervaring tot nu toe is dat de Thaise bevolking nergens gek van opkijken of het anders totaal niet laten blijken. Tafeltjes met kleden worden door de eetstalletjes op het strand gezet en hele families zitten samen te eten.

Wij vermaken ons door te kijken naar dit vermaak maar worden natuurlijk ook bekeken. Elke Thai heeft wel een mobiel en staat selfies te nemen aan de waterkant en ik gok dat we er regelmatig ook op staan. Scheelt dat we enorm fotogeniek zijn:) De accommodatie is prima al hebben we vaak een keihard bed en zo ook vandaag. Het begint al een beetje te wennen.

Dinsdag 1 februari

Ik denk dat ik hier wel op school les wil geven. De scholen zijn ook vandaag weer vrij vanwege het Chinese nieuwjaar. Ze hebben heel wat feestdagen hier en dus vrij. We rijden vandaag kilometers lang langs velden vol met zoutwinning. Diverse velden staan nog onder water maar ook al veel velden liggen droog. We kijken toe hoe er met heel veel mensen hier het zout in de opslag wordt gelegd. De een veegt, de ander bedient een machine maar er is werk voor zeker 18 mensen. We hebben al veel werknemers terug zien komen met elk twee rieten manden en een spade. Zij dragen het zout in de manden. Een arbeidsintensieve klus die vaak uitbesteed wordt aan de gastarbeiders/ de laagste lonen. Het zout wordt maar voor 10% zelf gebruikt als tafelzout en verder voor de export. Verder wordt het gewonnen voor de textiel, vis en papierindustrie. Als wij kijken zien we de werknemers aan het werk waarbij een grote bak zout machinaal gevuld wordt. Voor elke volle bak met zout krijgt een werknemer een stokje. De  raderen bij ons draaien. Zouden ze per bak betaald krijgen? Is het om te weten hoeveel karren ze hebben gestort? Het blijft gissen want ook hier spreekt niemand Engels.

We rijden deze dag langs een drukke weg. De weg gaat richting Bangkok en je merkt dat het drukker wordt. Onderweg zien we veel plekken waar zout leuk is verpakt voor de verkoop. Wanneer we verderop de route vandaag door een tunnel moeten zien we dat die is afgesloten. Het is duidelijk waarom, hij staat vol met water. Maar beter dat dan een dubbele snelweg oversteken en dus trappen maar🤪 Het was echt diep!!

Vandaag slapen we super de luxe!  Dankzij de rustige tijd slapen we In villa’s die liggen aan een aftakking van de Mekong die we zijn overgestoken. Wanneer we een hapje willen eten worden we door een Thai een totaal andere kant op gewezen. Hij vertelt het zo dwingend dat we braaf luisteren en uitkomen uit bij diverse kleine tempels met een markt erbij. Het is druk en voor we het weten hebben we een gids. Een man neemt ons mee in het offeren en allebei zitten we even later met wierook en bloemen voor de Boeddha. Na deze laat hij ons nog diverse andere zien waar druk wordt gebeden. Ik spring bijna omhoog als er een duizendknaller vlak naast ons wordt afgestoken. Vast ook geofferd voor het nieuwe jaar.

De eigenaar van het hotel nodigde ons uit om vanavond te komen kijken naar de vuurvliegjes bij het water. Het is net of de  kerstverlichting staat te knipperen. Ze gloeien maar een uurtje, bijzonder toch.

Liefs van ons vanuit een super de luxe plek Jan en Marlies