Sevilla en de eerste etappe.

Sevilla en de eerste etappe.

We checken laat op de dag in bij een hotel. De prijzen zijn dan aardig gedaald. Gelukkig, want het is hier schrikken en niet alleen omdat we andere prijzen gewend zijn. Ze hebben hier toeristen genoeg. We kijken ons ogen uit wat veel mensen hier lopen. We krijgen wel het kleinste en warmste hotelkamertje en niet voor de normale prijs van  €140 maar nu voor €58,-. Gelukkig een lagere prijs anders houden we het niet meer een maand uit. Het bed is heerlijk en het raam kan open dus we zijn heel tevreden.

We zijn al eerder in Sevilla geweest en als we door de stad heenlopen zien we veel bekende plekjes. Het ruikt zo lekker hier. Hele rijen sinaasappelbomen staan in bloei en verspreiden een frisse bloemengeur. Dit terwijl er nog een enkele oude sinaasappels in dezelfde bomen hangen. 

Sommige dingen waarderen we nu extra, zo vallen de ‘schone straten’ ons ook echt op. Al is schoon nu betrekkelijk. Na een zandregenbui zit alles onder. Onze nieuwe mooie regenjassen😰 maar ook de straten, auto’s en fietsen. Vast zand uit de Sahara.

Vrijdag 25 maart

Vandaag lopen we afwisselend met en zonder jas aan. De zon breekt door de wolken en dan is het heerlijk. 

De stad is een mix van Moorse en Katholieke invloeden en deze mix zie je overal terug. In de prachtige gebouwen maar ook bij een optreden met Spaanse flaminco dansen. Als de zanger begint met zingen herken je hier ook weer de Moorse cultuur in terug. 

In de middag kopen we ons camino pelgrimspaspoort vlakbij het startpunt van morgen. We besluiten in dezelfde trant te blijven en vandaag in een auberge ( hostel) te slapen. We zijn verweg de oudste gasten. Hier geen caminogangers maar bezoekers van de stad die graag een goedkope overnachting willen. Op onze kamer slapen twee Duitse meisjes die daarom ook hier slapen. Ze gaan vanavond uit ( logisch) dus we gaan het zien hoe we slapen. Het is hier bijna een uur later licht dus we kunnen morgenochtend rustig aandoen.

Vanavond eten we Spaanse tapas! Hier in Sevilla kun je pas vanaf 20:30 eten  en dan zijn de terrassen ook ineens weer druk gevuld. Wij moeten nog wennen aan de lage temperaturen maar hier eet toch bijna iedereen buiten. 

Als we teruglopen horen we een grote fanfare spelen. Als een magneet volgen we een grote stoet met mensen die erachteraan loopt. Het blijkt een processietocht te zijn naar een kerkje. Misschien vast een oefening voor de Pasen. Spanje is overwegend katholiek en ze beleven de goede week voor pasen heel intens. Ze hebben nu al twee jaar weinig kunnen doen door corona dus het belooft grootst te worden hebben we gehoord. Al weer aardig wat jaren geleden heb ik op karton moeten slapen in een sporthal. In Spanje is het gebruikelijk om in de ‘goede week’ een stuk Camino te lopen ik gok om je zonden te overdenken. Dus een ieder die zich afvraagt wat wij doen😉

Het is haast middernacht als ook de andere twee bedden bezet raken. Hopelijk kunnen ze tegen een zachte snurker denk ik nog. Na 5 minuten weet ik dat slapen nog wel even duurt. Een van de twee onbekende snurkt😉

Zaterdag 26 maart

Het is al bijna ochtend als ik wakker schrik van een knal. Jan had op de trede van het stapelbed een flesje jus d’orange gezet. Dus toen de jonge Duitse vrouw thuis kwam en heel zacht in haar bed wilde stappen viel het flesje. Duizenden excuses maakte ze voor het lawaai.In mijn bed heb ik moeite om niet keihard te lachen, ik weet meteen wie de schuldige is😉

We hebben toch nog best aardig geslapen. Als we gedoucht hebben zijn de mensen die wat later kwamen ook al op. Het blijkt dat we ongeveer gelijke leeftijd hebben. Valt dus weer mee. De dames horen ons niet eens gok ik, die waren nog maar net in bed.

We ontbijten in een echt Spaans barretje. In Spanje eet je tostada ( toast) met jam of de heerlijke Spaanse ham en jus d’orange en koffie. Klinkt niet verkeerd hè en dat is het ook echt niet. Daarna starten we de route en nog voor het eerste pijl van de route zijn de jassen al uit. Het zonnetje schijnt en het belooft een mooie dag te worden. 
We komen aardig wat mensen op de racefiets tegen en de vriendelijkheid valt gewoon op, iedereen zegt gedag. Een fietser rijdt met ons op en geeft ons tips voor de route. Hij is bezorgd dat we een stuk niet kunnen rijden vanwege de regen van de afgelopen dagen. Toch zien we later dat we daar niet komen.

We hebben gekozen voor de asfaltroute maar niet wetende dat dit langs een lange saaie rechte weg ging met aardig wat verkeer. Volgens Jan heb ik een mopperdag en hij heeft nog gelijk ook. Ik mopper op de route; saai, langs de drukke weg (al wordt het laatste stuk al rustiger en mooier), ik lijk wel een slak, maar het is ook bijna alleen maar klimmen etc. Er is niet veel goed vandaag. Ik baal gewoon van mijzelf. Had verwacht na ruim 2500 km in de benen dat dit prima te doen was maar ik moet er behoorlijk aan trekken. Na een kleine 50 kilometer vind ik het genoeg. We rijden een superleuk en levendig dorp in en gaan op zoek naar de alberque. Vol horen we, vol? Iedereen reserveert tegenwoordig. Ik mopper nu niet en ben blij dat we uiteindelijk bij een hotel waar we langreden terecht kunnen. Helaas wel weer terug en weer klimmen. Jan heeft wat last van zijn buik en hoofdpijn is eigenlijk ook wel blij dat we er zijn. Hopelijk is dit morgen weer over...

Liefs van ons Jan en Marlies