De schrik van de olifant.

De schrik van de olifant.
Na een relaxt ontbijt gaan we op pad naar de tempels. Het is mooi om te zien. Ook prettig is de uitleg in onze reisgids zodat je weet wat er stond en op welke bijzonderheden je moet letten. Bij een stop stikt het van de apen. Je moet goed op je spullen letten want deze zijn heel brutaal en gek op alles.
Wij de cultuurbarbaren, hebben het na een aantal uren tempels en het museum wel gehad. Natuurlijk speelt de hitte ook mee, maar het valt ons een klein beetje tegen. Het lijkt ook wel of ze een blik Hollanders hebben opengetrokken. We zien ze overal met een gids lopen.
Rond twaalf uur taaien we af naar het hotel waar we een verfrissende duik in het zwembad nemen en nog even een stevige lunch. We zien bij het hotel nog een grote leguaan, de eigenaar voert hem af en toe stukjes kip. Leuk huisdier:) Dan zeggen we echt gedag, het was een prachtige plek.
Het plan is om de gewone weg te rijden, deze doorkruist het nationale park waar veel olifanten oversteken. Onderweg zien we veel aapjes in het wild. Ze klauteren in de bomen, lopen over de elektriciteitsdraden. Of soms zie je ze boven je springen van de een naar de andere boom.
We zien in de verte een olifant in het grote meer maar ondanks de borden zien we op de hoofdweg geen olifanten.
Dan rijden we een rustigere weg op en ineens komt mama met baby olifant uit het bos. Ik roep: "Jan!!" Helemaal fout natuurlijk, je moet je juist rustig houden maar ik dacht, hij moet het ook zien. Dan denk ik even dat het met mij gedaan is. Moeder kijkt mij aan, slurf omhoog en komt een klein stukje mijn kant op. Er zit hooguit 2 meter tussen ons. Ik deins achteruit met de fiets en dan zet ze de pas erin en gaat met haar kleine jong de overkant het bos weer in. Pfff...
Ik sta echt te trillen als een rietje. Tja en geen foto natuurlijk. Gelukkig had Jan haar, door mijn roep nog wel het bos in zien schieten. 
We rijden op advies van de vorige hoteleigenaar naar een kleine plaats voor Sigriya. Op onze navigatie vinden we een mooi hotel. Bij aankomst  blijkt het ver boven ons budget 90 dollar voor in de jungle. Een uiterst vriendelijke eigenaar belt voor ons naar een ander. Die heeft nog plek en zal ons opvangen. Helaas wij zien niemand. Net wanneer we stoppen bij een hotel rijdt de eigenaar daar weg. Hij stopt voor ons samen met het Nederlandse gezin wat hij in de auto heeft. Hij heeft nog plek ergens anders. Hij rijdt voor ons uit en ja hoor, we hebben weer geluk, we slapen in een grote boomhut!!h
Om half negen mogen we met het gezin mee-eten. En dit alles alleen maar omdat we op de fiets zijn gok ik. De meesten mensen hebben hier veel respect voor ons. Duim omhoog, toeteren, tja en wij? We vinden het gewoon leuk!
We zitten nu aan het begin van  het centrale deel op ongeveer 500 meter hoogte. De temperatuur is inderdaad een stukje lager. We gaan naar 2000 dus de echte klimmen komen nog:)
Liefs van ons Jan en Marlies