Muggen.

Muggen.

Na een waanzinnig ontbijt fietsen we naar Innsbruck. Toch goed voor een kleine 50 km. Een kaartje was snel geregeld en voor we  het weten passeert de trein allerlei dorpjes. Grappig om alles nu eens .van een andere kant te zien. Bij Mittelberg stappen we uit. Een mooi maar zeer druk toeristisch dorp met op elk gebouw prachtige muurschilderingen. Het is goed warm vandaag. Onze hoedjes zijn door de storm weggewaaid op de vorige camping en dus gaan we op zoek naar nieuwe... We liggen in een deuk als we onszelf bekijken, maar er is niet veel keus dus ziet het er grappig uit als we niet veel later wegfietsen. Gelukkig kennen we hier niemand:)

Op de fiets komen we ook bij Garmisch Partkirchen. We zijn nėt te laat voor het ski schansspringen:) Nog fit besluiten weer door te fietsen naar de volgende camping bij een meer. Het is verder dan we denken en in de staart de bekende kleine gemene klimmetjes maar we zijn er. We krijgen de laatste plek op de camping. Wat ligt het mooi aan het meer. Het water is super helder, morgen eerst maar even zwemmen. We mogen kiezen of staan naast zo’n zeven tentjes naast elkaar met jongeren of naast de wc. We kiezen voor het laatste en maken al snel kennis met de andere buren, een super lief Duits gezin met een leuke hond. De bergen zien we nog vanuit deze plek maar niet meer rondom en het zal de laatste dag zijn gok ik dat we ze zien. 

Wie wel zien zijn de muggen. Een bekent probleem op de vakantie zijn de muggen. In Italië kwamen de eerste bulten al sneller opzetten dan dat de bruine kleur er was. Muggen zijn net als de vliegen gek van een bezweet lichaam. Het anti muggenspul zat de eerste dagen in het medicijnen tasje opgeborgen. Dat veranderde al héél snel. Het kreeg de status ‘priorty’ en verhuisde elke ochtend en avond. ‘s Ochtends in de voortas zodat het na aankomst meteen in gebruik genomen kan worden. Als de tent staat verhuist hij naar in het zijvakje van de tent. Om misgrijpen te voorkomen hebben we zelfs een tweede fles gekocht. Het is volgens mij puur vergif wat je opspuit maar je kunt er onmogelijk van buiten. We hebben het allebei al een keer per ongeluk tijdens het opbrengen een beetje op onze lippen gespoten. Ooit weleens gedaan? Het is hetzelfde al de verdoving van de tandarts en het duurt best even eer dat doffe gevoel verdwijnt. Muggen steken altijd op de plekken waar krabben lastig is of het gek staat als je dat doet. Toch is het bijna onmogelijk om niet te krabben. Bij het begin van onze reis leken we wel een gespikkelde beer, bij de zee werd het minder daar waren ze niet. Toch zijn ze nu weer helemaal terug. De grond waar we staan is vochtig en voordat we de eerste haring in de grond slaan weten we het al, ze hebben ons gespot. De zo mooi door de zon gebruinde huid is helaas wéér gespikkeld. 

Liefs van ons Jan en Marlies 

PS we zijn nu nog even aan het meer maar ik denk niet dat we hier opvallen met onze hoedjes. Wanneer we in het water liggen komt er eerst een man met buik aan met een string zwembroek en nu komt de plaatselijkezwemverenigjng ook nog. Opa voorzien van kurk en duikbril:)