Hitte op de Povlakte.
22 juli 2020 - Fratta Polesine, Italië
Hitte op de po vlakte.
Later dan gepland rijden we weg van de overnachting. We nemen de tijd voor het heerlijke ontbijt, ook erg belangrijk:) De temperatuur is al behoorlijk hoog als we wegrijden maar dat is het hier al om 8:00.. In dit gebied is weinig schaduw en dat merk je goed. Het zweet gutst meer en we pakken sneller een stop om water te halen. De stad Ferrara bekijken we daarom (helaas) meer vanaf de fiets.
We rijden regelmatig langs de rivier de Po. Echt een grote brede rivier die veel zand meeneemt vanuit zijn tocht uit de Alpen. Op sommige plekken is dit goed te zien. De route voert ons verder langs mooie en echt hele oude Romeinse villa’s. Het is hier vlak en goed te rijden. Het landschap lijkt hier erg op Nederland, toch zijn de dorpjes overduidelijk Italiaans.
Hier is geen camping in de buurt en dus stoppen we bij een alberge. De man vertelt dat zijn overnachtingslocatie dicht is. Hij is aan het verbouwen maar gebaart ons dat hij gaat bellen. Niet veel later horen we getoeter en ja hoor daar zit diezelfde man in zijn auto en rijdt ons voor naar een slaapplek. Of we willen volgen op de fiets. Heerlijk dit he, zo lief.
Bij het hotel aangekomen vertelt deze eigenaar dat hij twee hotels heeft. Hij zit daar vol maar hij heeft nog een plekje in zijn andere hotel. De fietsen kunnen op deze locatie blijven en hij brengt en haalt ons morgen weer op zodat we dan weer bij de fietsen zijn en daar kunnen ontbijten. Uhhh graag. We zetten de fietsen neer. Ze hoeven niet op slot hij zet ze straks in de garage. Ik kijk wat benauwd maar hij geeft aan dat hij zelf wielrenners is geweest en gek is van fietsen. Niemand pikt ze hier en hij zet ze straks achter het hek. Niet veel later brengt hij ons naar het hotel. Wat heb ik gedaan. Straks zijn onze fietsen weg...:( Vertrouwen hebben in de mensheid is een sterke kant van mij maar nu groeit toch de angst. Hebben we hier goed aan gedaan?
Lekker schoon en fris van de douche eten ‘s avonds in het restaurant van onze eerste chauffeur. Slapen kon daar niet maar eten wel. Ik word nog net toegelaten 37.2. Nog een heel formulier invullen en dan eten we heerlijk.
Nu lekker slapen en hopen dat de dromen goed zijn en het geen nachtmerrie wordt morgenochtend.
Liefs van ons Jan en Marlies
zo reizend, kom je inderdaad een hoop van jezelf tegen, zo ook : je vertrouwen naar vreemden!
Ja, lastig is dat, terwijl je deze goedhartige mensen zo maar in een minuut 'moet' vertrouwen. Je intuïtie wordt flink op de proef gesteld. maar wat goed als je het dan toch doet! En komt er dan een hoop ruimhartige gastvrijheid vrij!
Ik wens jullie een mooie fietsdag.
Liefs
Leuk de opnames met de drône.
Geniet verder van de reis. Blijf gezond,
Groeten,
Hettie
Mooie tocht en leuke reisverhalen. Een spannend vervolg op jullie fietstocht toegewenst.
Groet, Rom