Ontmoetingen.

Ontmoetingen.
Vanochtend bij het ontbijt was onze blauwe vriend er weer. Even later zien we in het water nog wat aan komen zwemmen. Het lijkt een kleine krokodil maar blijkt een leguaan te zijn met een enorme staart van 1,5 meter.
Het is al goed warm als we op de fiets stappen. De eerste kilometers is het vooral wennen aan de bepakking en links rijden. Al die waarschuwingen over het verkeer boezemen mij angst in. Langzaam laat ik het los en rij minder gespannen. De gps track die we van internet hadden gehaald klopt helemaal niet en dus hebben we gisteren al met de kaart en mobiel de route bekeken.
Het is enorm warm, lijkt wel op Vietnam gevoelstemperatuur loopt vandaag op naar 41 graden. En dat allemaal doordat het nog niet geregend heeft. We hebben factor 60 aan zonnebrandcreme gekocht. Ik wist niet eens dat het bestond, het lijkt wel stopverf:)
We kiezen ervoor om langs het strand te fietsen, het meeste wind en lekker rustige weg.
We stoppen veel en vaak. Geen huis is hier hetzelfde groot, klein alles staat door elkaar. Vlakbij de zee komen we door dorpjes waar de vissers wonen. Kleine huisjes waarvoor een soort tafel staat waar de vis verkocht kan worden? (gokken we vandaag is iedereen vrij) De meeste mensen begroeten ons of komen naast ons rijden om te vragen waar we naartoe gaan. Ik krijg een kushand toegeworpen maar ook even later een minder leuke verrassing. Een man wil een hand/ high five, maar iets in mij aarzelt en ik doe het niet. Hij wordt 'boos' en slaat mij met zijn badlaken op mijn rug. Die had ik niet verwacht:(
Gelukkig een uitzondering.
Uiteindelijk fietsen we een kleine vijftig kilometer. Weer hebben we geluk. We vinden een hotelletje met een erg leuke eigenaar. De schoonmaker is vrij en dus wordt met vereende krachten de kamer snel in orde gemaakt. We worden uitgenodigd voor Italiaanse koffie. Zijn schoonzoon blijkt in Italië te wonen. Wanneer we opgefrist beneden komen krijgen we meteen een proeverij. Zijn vrouw is er inmiddels ook bij en die heeft van alles gebakken om het nieuwe jaar te vieren. Een lijkt op een oliebol maar zo blijkt os zeer intensief om te maken. Zo lief..dat ze dit zomaar met ons delen.
Gelukkig alvast wat in onze buik, want later blijkt dat alle restaurants  in de stad gesloten zijn. In de supermarkt/ apotheek kopen we wat brood en beleg.De apotheek ziet er iets anders uit dan dat we hier gewend zijn. Alle doosje liggen door elkaar heen:)Helaas geen foto Sona.
Nu mogen we ook nog bij de eigenaar op het terras kijken naar een cricket wedstrijd. De ongetrouwde mannen zijn verkleed als vrouw en spelen tegen de getrouwde mannen. Zie de foto van de zoon des huizes.
Dat is nou zo leuk aan dit reizen, al die fantastische ontmoetingen! Daar kan toch niks tegenop!
Liefs van ons Jan en Marlies 
Chilaw