Klaar voor dé tocht?

Klaar voor dé tocht?

Vandaag hebben we weinig haast. De route is niet heel bijzonder maar komt wel langs kilometerslange sinaasappel plantages. We hebben net weer op de markt sinaasappels gekocht maar hier hadden we ze zo uit de boom kunnen halen. Wat zitten de bomen vol met vruchten en bloesem. 

We fietsen tot de plaats Geraki. Het is een plaats net voordat we een enorme klim krijgen. De klim is 13 km lang en met een gemiddelde van 7%. Het is dé bladzijde die ik in het boekje elke keer snel oversloeg. De maker van het boekje gaf aan dat sommige mensen deze etappe met een pick-up truck doen. Wat een uitstekend idee dacht ik elke keer. Ondertussen had ik al een taxi bedrijf aangeschreven voor een offerte voor deze rit. Helaas was het te ver weg voor ze maar ze gaven mij wel een vervangend adres. Tja en die heb ik niet gemaild omdat …. juist Jan wil het fietsen. Vandaag blijf ik wat achter er worstel met mijn angst. Haal ik dit wel, 13 km is echt heel lang en uit ervaring weet ik dat hij een gemiddelde geeft van de procenten, maar dat het dus soms ook meer of minder kan zijn. Bij de lunch praten we erover en ik laat mij toch overhalen. Jan heeft er vertrouwen in dat we het halen en dat geeft moed. We doen het rustig aan, nemen veel proviand mee en fietsen heel vroeg weg. We shall see🙃

We eindigen in deze stad en checken zelf in. De verhuurster is er niet. De kamer is prima en inclusief keuken. Alleen is deze zonder waterkoker, pannen, bestek en google maps geeft aan dat het eerste restaurant op 4 km afstand zit. Het zijn straatjes met grote hoogteverschillen. Zo hebben we de fietsen door kruip en sluiproutes naar boven geduwd. Gelukkig vinden we snel een bakker. Ze is morgen om 7:00 al open en mochten we niks te eten kunnen krijgen heeft ze nu nog brood. Google maps heeft het gelukkig mis. Wat krijgen we een leuke middag/ avond. We vinden al snel een klein winkeltje maar daarachter zit een groot plein met diverse terrassen. Bij de een eten we vis met salade en bij de ander drinken we koffie met lekkers. Wat zijn ze allemaal vriendelijk. Het terras zit vol met oude mannetjes maar naarmate het later wordt zien we ook een paar stelletjes en wat jongeren. Aan de jonge eigenaresse van de koffiezaak vraag ik of ze met Pasen nog naar de kerk gaat. Ja hoor, er blijkt hier in Griekenland dan in de avond op 4 mei een kerkdienst te zijn met een processie waar iedereen in meeloopt en daarna gaan de gezinnen met elkaar lam eten en heeeel veel eten, volgens haar. We hebben een oude plaats gezien waar we langs komen en vragen haar of dat een mooie plaats is om dan te zijn. Ze is razend enthousiast, het is een prachtige oude plaats en ze weet zeker dat ze daar hetzelfde doen met de tradities. We zijn om en boeken de enige en te dure kamer maar wel in de binnenstad. 2 jaar geleden waren we getuige in Spanje van de processies nu vallen we weer met ons neus in de boter. Ze vertelt dat iedereen nu al aan het reizen is en er vandaag veel verkeer was. Klinkt allemaval alsof het heel druk wordt. Wij hebben in ieder geval onze slaapplekken geregeld.

Vrijdag 3 mei

Gelukkig stonden onze fietsen op slot en aan een hangslot. Geen idee of het uit baldadigheid was maar Jan zijn fiets hing vanmorgen aan het slot ipv dat hij tegen het hek stond. 

We vertrekken vandaag vroeg en rijden rond 8:00 al weg. De bakker had zelfs nog geen brood en dus hebben we verpakt paasbrood meegenomen. Tijdens de lunch zien we dat dit gezoet witbrood is met een rood gekookt ei erin. We zijn net begonnen met de klim als een, zo blijkt, Oostenrijkse jonge vrouw ons tegemoet fietst.  Ze komt net de berg af en reist ook alleen. Het lijkt mij helemaal niks om dit alleen te doen. Zoveel moois zien en het niet kunnen delen lijkt mij moeilijk. De klim gaat bovenverwachting. “Een mens lijdt het meest om het leed wat hij vreest en nimmer op komt dagen”, zoals mijn moeder altijd al zei. 

Ik luister muziek en kijk veel om mij heen en het gaat hartstikke goed. Na ongeveer 6 kilometer stoppen we voor koffie. Warm water hebben we mee in de thermoskan en met onze mini Nespresso zitten we in de bergen op onze stoeltjes aan de koffie met reusachtige bergreuzen om ons heen. Wat wil een mens nog meer😃

Ook de resterende 8 km verlopen best makkelijk. Het laatste stuk is wat steiler maar voor we het weten staan we op de top. Yes, het is ons gelukt!! 1250 m hoogte beklommen💪

In het dorpje net na de top  loopt iedereen met winterjassen aan. Hier is het rond de 16 graden en er staat een aardig windje. Niet echt temperatuur om lang te blijven. Tijdens de afdaling zien we spectaculaire rotspartijen. Regelmatig stoppen we voor foto’s al weten we dat dit niet te vergelijken is met het beeld wat we nu zien. Je verbaast je altijd weer hoe ze een weg hebben kunnen aanleggen door die enorme bergen. Als je goed kijkt op de foto’s zie je de wegen lopen. We hebben aardig wat haarspeldbochten. Na de afdaling wordt het stormachtig weer. We moeten nu harder ploeteren op de klimpartijen maar aan het eind heb je dan ook wel wat. Weer eindigen we in een kustplaatsje. Het hotel waar we verwacht worden geeft aan dat ze voor ons een kamer hebben geboekt in ander hotel. De toilet bij ‘onze’ kamer had lekkage. Om het leed te verzachten had de eigenaresse zelfs een paasbrood voor ons. Alsof het ons iets uitmaakte waar we slapen voor die ene dag. We kijken bij ons balkon uit op een grote stapel dennentakken met daarboven hangend een pop. Dit blijkt Judas uit het Paasverhaal te zijn. Hij was diegene die Jezus in het bijbelverhaal verraadde en hier is hij opgehangen en morgenavond wordt hij in brand gestoken. Bizar klinkt dit voor ons. Gruwelijkheden zijn niet alleen in sprookjes maar ook van in geloofsvertellingen en afbeeldingen.

Vanavond gaat na de kerk iets gebeuren bij de zee. Er staan overal al fakkels in de grond langs de vloedlijn. Na de mis horen we zal er een processie te zijn. Helaas stormt het nu zo enorm dat de fakkels langs de route uitblijven. Ook de kaarsen die de mensen mee hebben voor tijdens de tocht blijven uit. Wel branden er sinaasappels met waxinelichtjes langs de route. Op de zee varen parallel verlichte boten mee. Het plein waar de kerk op staat stroomt voller en voller en eindelijk is de mis ten einde en komt de stoet naar buiten. Er zijn heel wat mensen op de been die meelopen in de stoet. We lopen er een klein stukje mee in de stoet en slaan dan af naar ons hotel. Voor vandaag is het genoeg geweest.

Liefs van ons Jan en Marlies