Een fantastische dag maar helaas met een rouwrandje.

Een fantastische dag maar helaas met een rouwrandje.
Na een heerlijke nacht slapen vertrekken we vandaag op tijd. We hebben zelfs de wekker gezet om langer te kunnen fietsen in de koelte. Vandaag was echt de mooiste etappe in de route tot nu toe. 
We rijden hele stukken langs schilderachtige dorpjes waar vele bloembakken de plaatsen versieren. De bakkerij met koffie en taart kunnen we vandaag niet weerstaan en zitten heerlijk 's ochtends op een terras tijdens een stop. 
Onderweg ruik ik heerlijke bloemengeuren die ik niet kan thuisbrengen. Hoe simpel kan het leven zijn, zo op de fiets heb je weinig nodig om het geluk te ervaren. Na een stevige klim strijken we neer op een bankje van een verlaten schuur. Het landschap is mooi, goudgeel van het graan en in de schaduw genieten we van de lunch.
Het drinkwater gaat er hard doorheen en inmiddels hebben we voor ons allebei een extra grote bidon gekocht wat hier ook echt nodig is. De warmte komt tijdens een klim uit alle poriën en ik merk we ondanks we liters drinken amper naar de wc hoeven. Vanaf vandaag hebben we de helmen op want we klimmen en dalen veel. 
In de middag rijden we door een natuurgebied heen. De in en uitgangen zijn voorzien van een hoog hek. Het is er prachtig groen, de bomen zijn hoog en je kunt je goed voorstellen dat hier groot wild rondloopt. Helaas zien we geen wild maar genieten er van de stilte van het bos en de kabbelde beekjes.
We komen al rond 15.00 in Tubingen aan en overwegen nog even om door te rijden. Een mevrouw op het terras waar we even wat drinken raadt ons aan om te blijven. Het is de grootste universiteitsstad van Duitsland en erg mooi volgens haar.  We zijn snel om te praten en zoeken de camping op welke aan de Necar ligt. Het is ruim 36 graden en het zwembad is niet ver weg dus stappen we weer op de fiets ( nu zonder bagage) 's Avonds willen we naar de stad gaan om daad rond te kijken en te eten.
Het zwembad is net Sysjesberg maar dan nog groter en mooier. We zwemmen baantjes en roetsen van de glijbaan. Heerlijk koel en verfrist komen we twee uur later buiten. En dan schrikken we ons rot...Jan zijn fiets is weg. Mijn fiets hebben ze ( gelukkig) laten staan, maar stond aan een hekje vast aan die van Jan met een zwaar slot. Nu zelfs zonder slot,maar gelukkig stond die er in ieder geval nog.
Alles schiet door je hoofd, weg vakantie, hoe nu verder etc
Jan meldt het bij het zwembad en gaat op mijn fiets naar het politiebureau om het aan te geven. Tegelijkertijd ga ik terug naar de camping de alarmcentrale bellen. De politie neemt het uiterst serieus op en een proces verbaal wordt opgemaakt.
Bij de alarmcentrale blijkt dat het gemotoriseerd vervoer waarmee je reist wel verzekert is maar geen fiets. Wel kunnen ze ons vervoer terug aanbieden voor ons en mijn fiets. Maar we willen nog niet naar huis:(
Morgen bellen we zelf de FBTO, de alarmcentrale handelt in opdracht van diverse maatschappijen en deze gaf ons het advies om zelf te bellen. We hopen dan op een coulance regeling en dat ze de fiets willen vergoeden ipv de terugreis. Zo niet wordt het een dure vakantie, want we hebben wel een fiets nodig om de reis af te maken.
Dus vandaar deze titel van vandaag. 
Liefs van ons en wordt vervolgd
Schellbronn - Tubingen 75 km