Porec

Porec

Na een heerlijke nacht slapen in het hotel trekken we nu door naar de camping. Het is een kleine 5 km fietsen waarvan veel langs de kust.De kust heeft kleine baaitjes met stenen waarop mensen zitten of liggen. Zandstranden zien we niet maar misschien zijn ze wel verderop langs de kust. 

Enorme luxe complexen met huisjes zien we wel langs de zee en ja hoor een poosje later zien we ook de camping. Een megacamping met wel bijna 800 plaatsen maar volgens de receptie een middelmatig grote camping😱Er is hier van alles: zwembad, diverse supermarkten, massage, midgetgolf, tennis, schieten, marktje en zelfs een hondendouche😂Alle nationaliteiten zien we op de camping vertegenwoordigt. Auto’s uit Slovenië, Denemarken, België, veel uit Duitsland, Polen, Hongarije, Frankrijk, Italië, Oostenrijk

Vandaag  houden we een luierdag waarbij Jan de eerste tosti’s bakt. Eerlijk is eerlijk ze zijn heerlijk👍 We genieten maar worden ook super sloom van het niks doen. We proberen de Kroatische les om 16:00 uit bij het strand. We komen niet verder dan het (fonetische) ‘gwoala’ wat dank je wel is voor het lekkere biertje😉 Volgens de buren is het zeer rumoerig op de camping. We merken er niet veel van. In de avond genieten we van een leuke band en daarna vallen we uitgeput zo in slaap. Waarvan… juist van het niks doen, apart hoor.

Zondag 31 juli

Al voor de wekker afgaat ben ik wakker, het is 6:30. Hoogste tijd om te douchen. Ik heb best wel kriebels of de dag vandaag gaat lukken. Het is een zeer lange klim. Gek he, hebben al zoveel gefietst en toch blijft het soms spannend. De temperatuur is perfect als we wegfietsen al loopt hij snel op.

De Kroaten op de camping vonden we niet echt vriendelijk misschien ook door hun uitstraling. Toch als we buiten het toeristengebied koffie drinken op een pleintje hangt er een gemoedelijke en vriendelijke sfeer. Een jonge vader showt zijn nog zeer jonge dochtertje aan diverse tafels. Ik schat 3 weken? 
We zijn al verder dan dat ik hoopte met onze klim. Dat is mooi want in de ochtend stoppen we minder vaak dan in de middag. We fietsen langs veel bos en landbouwgebieden niet echt een bijzondere route.De huizen zijn hier vaak gemaakt van een lichte steen ( kalksteen?) en voorzien van bruine of groene luiken. Net als in Frankrijk zien de meeste plaatsen er uitgestorven uit. In de streek waar we doorheen rijden zien we overal restaurants waar ze hun truffels aanprijzen. Dan zien we een verkooppunt langs de kant van de weg. De verkoopster vertelt ons dat in deze streek net als een plek in ItaIië truffels worden gevonden. Er zijn drie soorten. De zwarte truffel die in jan- mrt wordt gevonden, de witte zomer truffel en de zwarte herfsttruffel. De prijzen variëren nogal en we kiezen voor een klein potje met witte truffel voor op een toastje. Het moet binnen 10 dagen op, nou het potje is zo klein dat ik gok dat het lukt binnen een dag😉

In  de verte rijzen de bergen van Slovenië alweer op. We moeten een stevig potje klimmen om de grens te bereiken maar het gaat prima. Bij de grens krijgen we paspoort controle. Gelukkig een ✅achter onze naam en dus mogen we doorfietsen. 

De plek waar we willen overnachten blijkt dit jaar niet in gebruik. Oei😱, we vragen haar of ze nog iets weet. Ja, 20 km verderop. Gelukkig weet ze een camping op 3 km afstand. En wat voor een 👍 We zullen dit adres doorgeven aan de maker van het boekje. De boerencamping scoort met alles een 10: vriendelijkheid, uitzicht, comfort ( er is niet alleen kookgelegenheid maar er zijn ook pannen en servies) heerlijke douches en het is schoon. Helaas komt de rijdende bakker voor ons morgen pas laat. Even naar de supermarkt is weer 3 km terug klimmen. De eigenaresse biedt aan haar moeder te vragen om brood voor ons te bakken maar weet niet of het lukt. Alleen al lief zo’n  voorstel hè. We gaan het morgenochtend zien.

Liefs van ons Jan en Marlies