Bled

Bled

Het is half zes als we wakker worden van Robin, ons Duitse buurjongetje van 2 jaar oud. Zijn dag gaat al beginnen. Wij gaan er even uit voor een wandeling naar de toilet ( het grote nadeel van een camping) en draaien ons daarna weer om. Half 10 worden we wakker😱 De tent staat in de schaduw, dus we bakken onze tent niet uit.  Terwijl Jan het brood haalt dek ik de tafel. Nou ja dat was het plan😜 De buren zijn aan het inpakken  maar met Robin gaat dat erg moeizaam. Op mijn voorstel of hij met mij wil spelen knikt hij gretig en zo spelen we samen met zijn vuilniswagen en de spanbanden van onze fiets. Als Jan terugkomt eet Robin dapper met ons mee.  Het smaakt hem goed en wij leren er ook weer een woordje Duits erbij: op, nog meer, drinken😉

We bekijken onze route en proberen een trein te boeken maar zonder succes. We zien wel hoe het morgen loopt. Daarna wandelen we richting de waterval maar stoppen al bij de rivier. Hier genieten we weer van de verkoeling van het water. Ineens horen we iemand Jan roepen en het blijken onze Duitse vrienden te zijn. Niet veel later springt Jan, net als vader en zoon van een hoge rots af ( 5.5m hoog) Hij voelt zich nog altijd jong, brr maar het gaat gelukkig allemaal oké.

Dit gebied is een groot bloedbad geweest tijdens de eerste WO. Vele doden zijn hier gevallen. We zien een schuilhut welke nog is overgebleven/ gerestaureerd.

Om 16:00 gaan we raften. Luca onze begeleider is een goede  entertainer en samen met nog een Nederlands stel hebben we een topmiddag. Natuurlijk met een beetje spanning en sensatie maar dat hoort erbij en dat is ook de kick. Onderweg heeft het water op sommige plekken een groene kleur door de kalksteenzandrotsen die in het water staan. Het water is kraakhelder maar ook hier is het waterpeil erg laag. Het vergt extra stuurkunsten van onze begeleider en de peddelaars😉 Wanneer we de boot uit het water moeten sjouwen moet ik voorop vanwege mijn lengte. De boot moeten we op onze schouders naar boven sjouwen. Heerlijk om de kleinste te zijn, de boot raakte amper mijn schouder😜

We eten nog met de Duitsers en Micheal vindt het zichtbaar jammer om afscheid te nemen van Jan. Het is bijna donker als we alvast het een en ander inpakken. Morgen gaat het regenen😰

Zaterdag 6 augustus

De verwachting was dat het om 6:00 ging regenen. Wanneer we om 7:00 opstaan is het al bijna onbewolkt. Storm in een glas water dus. We zijn vlot klaar maar wanneer we een kopje koffie drinken komt er een telefoontje van Thijs. Hij zit in Cambodja en was zijn mobiel kwijt alleen daar zit natuurlijk tegenwoordig van alles op. Zo ook zijn coronabewijzen😱 We proberen mee te denken en bedenken dat ze tijdens de wintersport misschien een foto hiervan hebben gemaakt voor documenten. Inderdaad blijkt Tom dit te hebben en later zal blijken dat ze hiermee de vlucht konden halen🙏

Eenmaal op pad fietsen we vlot naar Most na Soci. Hier pakken we de trein naar Bled. De hoogte is vanuit deze kant zeer pittig en we moeten toch met de trein door de berg dus dan maar vanaf hier. Het is voor ons de eerste vakantie dat we in Slovenië zijn. Eigenlijk horen we nooit iets van of over dit land, maar wat is het mooi. Het land is enorm schoon, nergens zien we afval op straat. Ook het sanitair is overal schoon. Of je nu bij een pompstation of restaurant naar de toilet gaat het is er altijd schoon. De mensen zijn vriendelijk dus wat wil je nog meer? 
Als we uit de trein stappen zien we het meer al liggen. Het is een prachtig gezicht en wanneer we er omheen fietsen stoppen we telkens weer voor een nieuwe fotosessie. Gelukkig vinden we een plekje op een zeer mooie en kindvriendelijke camping aan een rivier. Voor het eerst regent het wat overdag. Ach het maakt voor ons niet zoveel uit totdat we in bed stappen. Het donzen dekbed is klam en vochtig. Nou ja dat overleven we wel😉

Liefs van ons Jan en Marlies