Rustdag en een pittige etappe

Rustdag

Maandag 31 juli

Vandaag hét kasteel bezocht. De buitenkant dan want er liep iemand met ons mee om ons te begeleiden. We mochten wel naar binnen kijken maar dit niet fotograferen. Het wordt wel prachtig, Ook in het kasteel is het net of je in Frankrijk bent. Of het past is natuurlijk een tweede😉

In de middag maken we een boottocht over het Kivu meer. We varen naar het eiland van Napoleon. Gezien de vorm van het eiland heeft het deze naam. Hier kun je naar de top klimmen maar voordat je daar bent klim je door een bos waar allemaal vleermuizen hangen. 

Mijn schoenen bevatten weinig grip dus Jan gaat met de gids samen verder tot de top en ik wacht ze halverwege weer op.

We stoppen nog even bij een eiland met aapjes maar het hoogtepunt is wel teruggaan en een boot tegenkomen vol met bananen. Tegen betaling mochten we een foto maken. Het was al wat later in de middag en het licht was precies goed. Nou ja kijk zelf maar het is zo’n kleurrijk tafereel.

Pittig dagje.

Dinsdag 1 augustus

We hebben berekend dat we genoeg tijd hebben om alles te fietsen en  ook nog rustdagen te nemen.

De etappe van vandaag hebben we op papier gesplitst in twee etappes maar als we bij het hotel aankomen bedenken we dat we hier wel gaan lunchen maar daarna doorfietsen. We zijn er al redelijk vroeg en zoals wel meer er is niemand in het hotel. Als we vragen of we ook buiten kunnen zitten wordt er meteen een tafel en stoelen naartoe gebracht. Zelfs een tafelkleed ontbreekt niet. We voelen ons de koning en de koningin maar  een beetje overdreven is het natuurlijk wel.

Het valt ons toch op dat de mensen hier erg nederig zijn. Misschien ook omdat jij als buitenlander geld hebt maar in dit land zijn deze mensen er niet op uit om je af te zetten. Wel vinden ze het heerlijk als je iets bij ze koopt maar vaak zijn ze ook gewoon nieuwsgierig naar ons als blanke. Wat andersom natuurlijk ook het geval is. 

Als we verder fietsen zien we veel politie en  lesauto’s bij elkaar staan. Achteraf horen we dat de meeste mensen in dit land naar Kongo gingen om een internationaal rijbewijs te kopen zonder dat ze konden rijden. Dat is een paar jaar geleden veranderd. Ik denk dat er iets teveel ongelukken waren. Nu moet je net als bij ons theorie en praktijkexamen doen. Bij de  praktijk komt de politie het  examen afnemen. Hopelijk zorgt dit voor wat veiliger verkeer. Wij mogen niet klagen op de weg. De meeste auto’s missen wel een roetfilter maar houden wel afstand van ons. 

Vandaag hebben we maar 5 klimmen alleen .., ze zijn allemaal best lang. Vandaag een klim van 12,5 km lang. Het laatste stuk is off road. Pittig voor de fietsen, het is echt vol met stenen. 

Het is duidelijk wasdag vandaag. Waar we ook kijken zien we mensen de was in de rivier wassen. De was wordt op de kant gedroogd. Ik maak een praatje met een van de meisje en geef haar een stukje zeep wat we mee hebben genomen van ons hotel. Als ik een foto maak  gilt een ander meisje dat ze niet op de foto wil. Tja haar vriendin gaf mij net toestemming. Gelukkig is ook zij weer content als ik haar ook een stukje zeep geef. Voelt bijna als omkoperij als ik het zo opschrijf maar zo was het niet bedoeld.

Het is nog net licht als we aan komen rijden bij het Guesthouse. Het ligt prachtig vlakbij het meer en met een mooie tuin. Hier blijven we nog een nachtje extra.Niet omdat het moet maar omdat het kan🤣

We moeten toch de volgende etappe met een boot want een Zwitserse jongen, die bij ons in het hotel verblijft, heeft net de voor ons aankomende etappe gedaan met een gids op een mountainbike. Ze hebben hun fiets een stuk door het water moeten tillen omdat de weg is weggeslagen. Met onze fietsen van 23 kg zonder bagage is dat niet te doen.

Liefs van  ons Jan en Marlies