Onverhard

Onverhard

Maandag 24 juli                                               We staan al om 6:00 op, de bouw naast ons hotel is ook al begonnen. Wat een prachtig gezicht om de dag mee te beginnen. Zie filmpje met geluid!🥰

We worden door een chauffeur met de fietsen afgezet bij het onverharde deel van de route. We weten dat het een lange pittige tocht maar ook een prachtige tocht zal worden en dat klopt ook.

Wat meteen opvalt zijn de enorme hoeveelheid kinderen die echt keihard komen aanrennen als we langs fietsen. We zijn wel wat gewend maar dit overtreft alles. Er wordt hard door één geschreeuwd dat er buitenlanders zijn en dus komen de kinderen  uit alle hoeken aangerend en zijn het er echt heel veel. Vast een babyboom hier. De meeste rennen lang met ons naast de fiets mee. Sommige vragen om geld maar veel vinden het ook erg leuk om hun Engels te testen. 

Als we ergens stoppen staan er binnen een wip een hele groep mensen bijna op ons:) Best indringend, prima te doen, alleen het volgende probleem doet zich aan. Ik moet plassen en ergens langs de kant is geen optie. Waar we ook stoppen er zijn altijd heel veel kijkers🤪

Uiteindelijk stoppen we in een dorp. We zijn nog niet zoveel gewend en dus zoekende hoe we een cafe/ winkel en in dit geval een toilet kunnen vinden. Geen probleem we worden door iemand ergens naartoe gebracht en de grote menigte beweegt met ons mee. We komen uit bij de slager die vrolijk vlees staat te hakken, niet echt wat we zoeken. Dan schiet een man te hulp en ik leg mijn probleem uit. Ik mag iemand volgen die mij via een of ander steegje naar een vrouw brengt. Dit keer blijft de menigte bij Jan. Gelukkig heeft de dame een toilet, een gat in de grond, maar wel wc papier erbij. Als ik terugloop vraagt de man die mij bracht om geld. Jan pakt zijn portemonnee en dan rijken ik weet niet hoeveel hoofden zijn kant op. Iedereen kijkt ongegeneerd mee. Jan geeft de man ongeveer 0,77 cent en dan juicht de menigte alsof hij net over de finish is gekomen van een wedstrijd. Genieten dit.

We vervolgen onze weg waar niet veel later een vader met zijn dochter achterop bij ons aansluit. Wanneer we klimmen stapt zijn dochter af en lopen ze samen. Wij fietsen gestaag door. Zo blijft hij kilometers bij ons fietsen. Ook tijdens de lunch blijft hij naast zijn fiets wachten. Wij zetten onze stoeltjes op en de menigte om ons heen groeit. Het lunchpakket wat we mee hebben gekregen is groot genoeg om te delen met de vader en zijn dochter. Alles gaat dankbaar op. Helaas voor de rest. Waar ze naartoe moeten geen idee, maar ze fietsen kilometerslang met ons mee en ineens  zijn ze weer weg

De tocht voert vandaag langs rijstvelden en prachtige vergezichten van dit land. We klimmen gestaag de ene berg na de andere. Soms is het wel heel hard werken (11%) maar de meeste keren zit het rond 6-7%. 

De weg is gemaakt van rode gravel en wanneer we stoppen kom ik niet meer bij. Jan heeft een prachtige Afrikaanse look gekregen🤪

Ook ons lijf smeert met zonnebrand heerlijk rood uit. De mensen hier zijn harde werkers. Van jong tot oud zien we mensen sjouwen met spullen. We stoppen bij dames die cassave schillen. Ze vinden het leuk dat we interesse tonen maar veel praten lukt niet. Ze spreken amper Engels. 

Wat verder op de route rijden we over een zandweg met wit zand. Het is intensief rijden want de wegen zijn verre van vlak en soms is het zand ineens mul. Geen zorgen, we letten goed op en op elkaar.

De rit van vandaag is rond de 65km en bijna 1100 hoogtemeters en als we aankomen is de motor bij ons beiden dan ook helemaal op. We moesten fysiek hard werken maar het was het dik waard.

Gelukkig doet een douche en lekker eten wonderen maar we liggen al vroeg in ons bed met klamboe. De kamer is basic, maar ach de mensen lief en het bed is prima.

De plaats waar we slapen is best groot. Dit  was vroeger de hoofdstad van Rwanda. Morgen een minder intensieve rit die dit keer over het asfalt zal gaan. Het wegdek is hier prachtig.

Liefs Jan en Marlies