Leedvermaak.

Leedvermaak. 
De bedden zijn niet de nieuwste bedden en dat blijkt maar weer als onze Spanjaard te bed gaat. Ik hoor elke keer een hoop kabaal, de Spanjaard lukt het duidelijk niet om zijn voeten te strekken. Het bed is oud formaat ik gok 1.80. Na een matras een hoop gepuf en daarna een kussen op de achterkant kan hij en ook wij slapen:) Ik moet inwendig zo lachen om zijn gesteun en het kost mij moeite om mijzelf in te houden.
In de ochtend geeft Gisela, de oudste van ons, aan graag  alleen te lopen maar wel dezelfde Albergue nemen. Ook ik volg haar voorbeeld graag. De route van vandaag is niet zo moeilijk dus het moet lukken. De eerste kilometers zijn vreemd maar gek genoeg ook fijn. Ik maak veel foto’s en ben zelf blij met mijn foto van een eucalyptustak.
Je kunt merken dat het zondag is. Ik zie een aantal malen jagers met honden in het bos maar ook hardlopers en bij de restaurantjes zie ik vele families samen wat drinken.
Gelukkig vandaag niet zoveel koppelstenen maar meer asfalt en bos. Wanneer ik een veilige alternatieve weg neem klim ik naar 200 m. Ik hoor hier geen verkeer alleen de natuur. Toch klinkt opeens een kerkkoor door. Het geeft een apart gevoel om dat in het bos te horen en het geluid brengt ook emoties mee. 
Net voordat ik bos in ga ontmoet ik een Duitse ‘ jongen’. Ik schat hem nog jong en het is leuk om te luisteren naar zijn verhaal. Toch blijkt hij al een zoon van vijf te hebben. Hij heeft geen mobiel en loopt veelal op zijn gevoel. Ik gok dat ik er dan niet kom:)
We slapen vandaag in een fantastisch herberg. Hier wil iedereen wel slapen. Je kunt er fietsen lenen, mooie keuken, fitnessruimte, regendouche en klimmuur. Wat is het gezellig om elkaar weer terug te zien en bij te kletsen, alsof we elkaar al jaren kennen.
De plaats is mooi, het weer is heerlijk dus ik hoef denk ik niks meer te zeggen:)Sorry geen leedvermaak hoor eerder medelijden met jullie. Ik hoop dat ik wat zonnestralen kan sturen.
Liefs Marlies