Bridge over the River Kwai

Bridge over the River Kwai

We staan startklaar als ik meek dat mijn achterband lek is. Dit is de tweede lekke achterband in twee dagen:( De wegen zijn niet altijd goed maar we hebben normaal op een fietsreis amper een lekke band. Eer we vertrekken is het al een stuk later dan gepland. Vandaag willen we een aardig stuk rijden maar goed we hebben de tijd😉

Daardoor trappen we ook volop op de rem wanneer we vanuit een grote tent ‘Hello’ horen roepen en veel gelach. Het blijkt een garnalenkwekerij te zijn waar in de tent de Gamba’s worden gesorteerd op grote. Er heerst een leuke sfeer en omdat ze Engels spreken dollen we wat met elkaar. 

Je merkt goed dat we van het strand weg zijn in het landschap. We zien hier veel magere runderen en opgestapelde hooibalen. We rijden door kleine gehuchtjes en eten wat de pot schaft. Wat we eten geen idee maar het smaakt prima al eten we niet alles op😀

Als we langs een school rijden waar we wat kinderen buiten zien spelen stoppen we af en vragen of we even mogen kijken. Wat treffen we het. Bij een leuke jonge juf van groep 3 zijn we welkom. Ik mag de klas draaien uhhh ze spreken een enkel woordje Engels. Achteraf dacht ik misschien had ik dit of dat kunnen doen met ze  maar ze overviel mij met haar gebaar. Ik stond daar in de hitte met kippenvel het was zo bijzonder.  De kinderen gaan van 8:00 tot 15:30 naar school. Een lange dag voor deze jonge kinderen en volgens de juf ook te lang. De kinderen hebben nog nooit een buitenlander gezien en smullen van de filmpjes op mijn mobiel van mijn klas.       Wat een verschillen in onderwijs en ik besef weer eens hoe rijk we zijn in Nederland. Rijk in leermiddelen;  het digibord maar ook zoveel mooie materialen waar de kinderen mee kunnen spelen en leren.  Daarnaast is onze manier van  het geven van onderwijs zo totaal anders. In deze klas zit iedereen apart en niemand praat of beweegt als de juf niks vraagt en toch is de sfeer heel relaxt. Na dit bezoek trap ik de laatste kilometers naar onze accommodatie vol in gedachte weg. Wederom treffen we het en slapen op een mooie locatie met zeer vriendelijke mensen.

3 februari.                                               Vandaag rijden we naar de River Kwai. Mijn moeder is ooit samen met haar zus naar Thailand geweest waar toen een nichtje met haar gezin woonden. Ik weet nog goed dat ze ansichtkaarten en foto’s had ingeplakt tot een mooi album en nog steeds hevig geëmotioneerd was toen ze de foto’s van deze plaats liet zien. 

Onderweg passeren we een aantal tempels niet ongewoon voor hier. Hoe kleiner de plaats hoe groter de tempel lijkt het wel. Toch zien deze er anders uit qua architectuur en dus gaan er rondkijken. Kijk maar naar de foto’s het was zeker de moeite van een bezoek waard.

Daarna wordt het stof happen op de route. Het laatste stuk tijden we langs een weg vol vrachtwagens met zand en stenen. Ze denderen langs ons heen om dikke uitlaatgassen vermengt met stofwolken over ons achter te laten. 

River Kwai is de metalen brug die de Japanners lieten bouwen door  krijgsgevangen haalvan Thaise, Engelse, Australische, Maleisische, Vietnamese, Indonesische en Hollanders nationaliteiten. Van elk land wat ze veroverden werden de mensen via treinen of boten dicht op elkaar getransporteerd naar Thailand (voorheen  Siam) om hier een spoorlijn aan te leggen door de jungle, over de rivier en door de rotsen om uiteindelijk een verbinding te maken met Myanmar  (voorheen Birma) De spoorbaan wordt ook wel deadrailway genoemd. Er zijn hier 200.000 mensen te werk gesteld waarvan er 100 000 zijn overleden! De levensomstandigheden waren enorm slecht zodat mensen overleden aan ziektes en aan ondervoeding in combinatie met fysiek heel hard werken op een beetje rijst. Het uiteindelijk doel van Japan was om via deze spoorlijn soldaten te vervoeren naar het front. Japan bezette in deze oorlog zeer veel gebieden. 

De stad is gezellig druk en we vinden vlot een redelijk questhouse. We besluiten dat we de tijd nemen hier om de spoorlijn en alles goed te bekijken en zullen hier een paar dagen  in deze plaats blijven. We willen alleen in de ochtenden of late middag activiteiten ondernemen vanwege de hitte. Vooral ik heb snel last van de warmte. We wandelen later in de middag naar de begraafplaats waar wel 2240 Nederlanders begraven liggen. Het maakt indruk een heel veld vol graven te zien met allemaal nog  jonge  mannen. 

4 februari                                                 Vandaag horen  we verontrustende berichten over Chang Mai. Eind februari beginnen ze daar met de rijstvelden te verbranden. Het liefst moeten we de stad dan alweer uit zijn maar het zijn nogal wat km wat we eerst moeten nemen. Toch willen we hier niet zomaar weg. We rijden straks wel wat harder😀

Vandaag bekijken we de brug en bezoeken het museum. Best heftig om de beelden erbij te zien. Ik snap dat het mijn moeder raakte. Morgen gaan we met deze trein over de weg die de krijgsgevangen hebben aangelegd naar hoger gelegen watervallen om daar te wandelen. 

Liefs van ons Jan en Marlies