Bolletjes etappe

Bolletjes etappe
Vandaag verlaten we na een fantastisch westers ontbijt ons heerlijke plekje. Al na 5 km begint de klim en al rap moeten we echt lopen. Dit is echt heftig! Vrachtwagens rijden stapvoets langs ons heen, het lukt ze ook amper om omhoog te komen, de klim is 3 km lang en voor mij gevoel komt er geen end aan. Diverse keren stoppen we om op adem te komen en bij te tanken. Als beloning hebben we dan ook wel een fantastisch uitzicht. De daling gaat wel een stukje sneller:)
Goed bezweet komen we later langs een rivier waar we kinderen zien zwemmen. Met fietskleding aan is dat geen doen, zo'n zeemleren broek wil je niet vol laten lopen. Even later ligt Jan,met zwembroek, erin en de kinderen zijn eruit:)  Ik geef toe Jan is lang, maar eng, nou nee. Het duurt een poosje maar uiteindelijk zien de kinderen dat toch ook in en gaan de jongens weer zwemmen. Twee meisjes schuilen zich giechelend achter mij. Wanneer ik ze op de foto zet met mijn fototoestel zie ik dat ze dat niet kennen ( ongetwijfeld wel de mobiel, die heeft iedereen hier)
We stoppen niet veel later voor de lunch. Dit soort plekken herkennen we van Cambodja. Je zit op een soort vlonder met een lage tafel en kunt van alles bestellen. Natuurlijk is het zoals altijd hier, te veel. We zien er vast hongerig uit:)
De bedoeling was om even wat km vandaag te maken maar de hoeveelheid klimmetjes hakken erin en na 60 km houd ik het voor gezien. We slapen naast de hoofdweg in een saaie kamer. Toch krijgt het nog een leuk staartje wanneer we gaan eten. We komen in een dorpje terecht waar de muziek hard staat en de dames al een aardig slokje op hebben. De mannen zitten er maar een beetje bij en roken alleen. We eten super en worden meteen opgenomen door de groep. Een vrouw werpt zich zelfs vrijwillig op om met Jan samen zijn bier op te drinken:) Het flesje maakt ze open met haar tanden! Ze steekt wel tig keer haar vingers omhoog, dat Jan twee bier moet betalen en ligt meteen weer in een deuk. Het is erg gezellig en we leren kleine meisjes de  'high five'. Wanneer we afrekenen geven we haar nog tip ( iets  van twee euro) Ze gaat juichend naar de rest van de groep en ik krijg een dikke zoen. 
Ik denk dat ze er nog een biertje van koopt:) Ons raadsel waarom iedereen zo weinig beweegt overdag is wel duidelijk geworden :) 
Liefs van ons Jan en Marlies 
PS verhaal is een dagje later we hadden geen internet